Psychologia i związki Poznaj siebie

Solipsyzm w filozofii - nowy pogląd na nasze istnienie

Czasami w życiu są wątpliwości co do rzeczywistości tego, co się dzieje, i warto zamknąć oczy, bo wszystko znika. Kiedy wspomnienia z przeszłości nagle rozbłysły myślą, czy pewne wydarzenia naprawdę się wydarzyły, czy też była to gra wyobraźni. Wszystkie te pomysły nie są nowe. Istniały przez długi czas i odzwierciedlają istotę solipsyzmu.

Solipsyzm - co to jest?

Z powrotem w IV. BC Grecki filozof i zręczny mówca Georgy z Leontini, mówiąc o kategorii "nieistniejącej", sformułował i uzasadnił kilka postulatów:

  1. Jehowa nie istnieje.
  2. Jeśli istnienie jest nadal tam, to nie jest poznawalne.
  3. Jeśli istnienie jest możliwe, nie można tego wyjaśnić.

Tak więc po raz pierwszy pojawiła się koncepcja głosząca jedyną istniejącą rzeczywistość ludzka świadomość . Później został opracowany i racjonalnie rozwinięty w teorii solipsyzmu. W naukowym rozumieniu solipsyzm jest doktryną, która neguje autentyczność otaczającego świata. Tylko własny umysł jest rzeczywistością dostępną człowiekowi dla wpływów i interwencji.

Solipsyzm w filozofii

Kierując się filozofią, solipsyzm przybrał kształt w średniowieczu. "Czysty" solipsyzm w filozofii jest radykalnym trendem, aw historii świadomy wybór takich poglądów jest bardzo rzadki. Najbardziej znanym przedstawicielem tego kierunku (a nie diagnozy psychiatrycznej) jest Claude Brunet (z zawodu lekarz i filozof z powołania), który uważał, że w świecie istnieje tylko ON - jedyny ideał myślenia podmiotu. Wszystko wokół niego jest stworzone przez moc jego świadomości i przestaje istnieć od chwili, gdy o tym zapomina.

Różnica między solipsyzmem a sceptycyzmem

Podstawową zasadą sceptycyzmu jest wątpliwość co do prawdziwości wszelkiej wiedzy o otaczającym nas świecie. Solipsyzm i sceptycyzm wyróżniają się podstawowymi ideami:

  1. Sceptycy wątpią w możliwość poznania natury otaczających rzeczy, solipsiści są pewni, że rzeczy są poza rzeczywistością.
  2. Sceptycy nie są pewni co do prawdziwości wiedzy o świecie zewnętrznym, solipsiści twierdzą, że wiedza może dotyczyć tylko własnej świadomości i własnych odczuć.
  3. Z powodu utopii wiary w wiarygodne teorie i generalizowania wniosków sceptycy sugerują, że powinni ograniczać się do wyjaśniania pewnych faktów. Solipsiści wierzą, że każdy fakt jest ich własnym odczuciem i wiarą w jego istnienie, więc jest niewytłumaczalny i nie potrzebuje dowodów.
etyczny solipsyzm

Rodzaje solipsyzmu

Będąc pomiędzy dwoma filarami filozofii (idealizm i materializm), solipsyzm przechodzi od szybkiego przepływu radykalnych idei do spokojnego przepływu do logicznych argumentów.

  1. Solipsyzm metafizyczny zaprzecza rzeczywistości absolutnie wszystkiego, z wyjątkiem jaźni.
  2. Solistyzm epistemologiczny pozwala na prawdopodobieństwo istnienia wszechświata i świadomości innych jednostek. Jednak niezawodnie wiemy, że świat zewnętrzny może być empiryczny, a to sprawia, że ​​nie można go naukowo udowodnić.
  3. Solipsyzm metodologiczny twierdzi, że rzeczywistość musi być oparta na niepodważalnych świadomych faktach, ponieważ nawet obecność wrażeń zmysłowych może być zainicjowana przez interwencję zewnętrzną.
  4. Solipsyzm etyczny jest identyczny samolubstwo i egocentryzm. Przekonanie o złudzeniu innych sprawia, że ​​człowiek jest zdolny do nieprzyzwoitych czynów, eliminuje psychologiczne bariery dla ich prowizji i usuwa poczucie odpowiedzialności.

Solipsyzm - książki

We współczesnym świecie teoria solipsyzmu jako doktryny naukowej wygląda absurdalnie, ale daje wiele ciekawych pomysłów na fikcję. R. Bradbury, S. Lem, M. Bulgakov i inni znani pisarze stworzyli mistyczne i fantastyczne historie, które zabierają czytelnika poza rzeczywistość. Victor Pelevin, współczesny powieściopisarz, zadeklarował krytyczny solipsyzm metodą literacką i użył go do stworzenia swoich dzieł:

  1. "Dziewiąte marzenie Vera Pavlovna". Oczyszczalnia publicznej toalety jest przekonana, że ​​jej wola spowodowała Pierestrojkę w ZSRR.
  2. "Chapaev i pustka". Bohater przenosi się z jednej rzeczywistości do drugiej, próbując określić rzeczywistość.
  3. "Generacja P" . Absolwent Instytutu tworzy rzeczywistość reklamową.