Bezdech senny
Na pierwszy rzut oka nawyk chrapania we śnie wygląda zupełnie nieszkodliwie dla jego właściciela. W rzeczywistości chrapanie jest objawem jednej z najpoważniejszych chorób układu oddechowego, bezdechu sennego. Porozmawiajmy bardziej szczegółowo o tym, czym jest bezdech senny i jakie konsekwencje dla organizmu ma ta choroba.
Objawy bezdechu sennego
Najpierw musisz dowiedzieć się, co to jest - nocny bezdech senny. Ta niezwykła nazwa została nadana depresji oddechowej podczas snu. Na szczęście zjawisko to ma charakter krótkoterminowy, to znaczy, że śmierć podczas ataku bezdechu jest prawie niemożliwa. Jakie są więc przyczyny dorosłego bezdechu sennego? Oto kilka podstawowych czynników prowokujących:
- predyspozycje rodzinne (szczególna budowa nosowo-gardłowa i zwężone drogi oddechowe);
- otyłość;
- nawyk spania na plecach bez poduszki;
- palenie;
- alkoholizm;
- dysfunkcja tarczycy;
- powiększone migdałki;
- obrzęk węzłów chłonnych pod szczęką i na szyi.
Im więcej zjawisk z tej listy można przypisać sobie lub bliskim, tym większe prawdopodobieństwo stopniowego rozwoju zespołu bezdechu sennego. Zazwyczaj choroba objawia się w pełni sił do 30 lat. Identyfikacja jest dość prosta, oto główne objawy:
- głośne chrapanie;
- niespokojny sen;
- bóle głowy;
- nadwaga ;
- zmęczenie po zaśnięciu;
- czerwonawa cera;
- stała senność w ciągu dnia;
- zwiększyć ciśnienie krwi.
Wykwalifikowany lekarz rozpoznaje bezdech w 20-30 minut już obok śpiącego pacjenta. Głośne chrapanie w jednym punkcie zostaje gwałtownie przerwane, ale przepona nadal wykonuje ruchy oddechowe i stopniowo chrapie, a wraz z nim wznawia się oddychanie śpiącego.
Leczenie zespołu bezdechu sennego
Leczenie choroby bezdechu sennego jest często profilaktyczne. Na wczesnym etapie wystarczy nauczyć pacjenta spać na boku lub umieścić wysoką poduszkę pod głową. W obu przypadkach możliwe jest zapobieganie wpadaniu języka do gardła, w wyniku czego drogi oddechowe nie zachodzą na siebie podczas snu. Często do tych celów wszywana jest kieszeń na plecach piżamy pacjenta, w której umieszczona jest piłka tenisowa. W rezultacie, podczas próby przewrócenia się na plecach podczas snu, odczuwa dyskomfort i stopniowo uczy się nie zmieniać swojej pozycji. Zwykle trzeba się przyzwyczaić do 3-4 tygodni.
Ponadto zaleca się, aby pozbyć się nadwagi tak szybko, jak to możliwe podczas bezdechu. Statystyki pokazują, że przy spadku masy ciała o 10% częstość ataków bezdechu zmniejsza się o połowę.
W zaawansowanych stadiach bezdechu pacjentowi można zalecić specjalne procedury fizjoterapii, które rozszerzają światło dróg oddechowych, a nawet zabieg chirurgiczny. Problem nie powinien dryfować. W wyniku częstych przerw w oddychaniu podczas snu mózg stopniowo zaczyna doświadczać niedotlenienia tlenu i jego funkcje zaczynają się pogarszać. Prowadzi to do zaburzenia pamięci i utraty zdolności koncentracji. Z biegiem czasu pacjent może nawet stracić zdolność poruszania się w przestrzeni.
Stała senność i zmęczenie wpływają na pracę innych narządów wewnętrznych, przede wszystkim jest to serce i 
układ krążenia. Często pacjenci z bezdechem rozwijają tachykardię, dławicę piersiową i rwę kulszową. Znacznie wyższe u tych osób i ryzyko uzyskania zawału serca lub udaru mózgu.
Czasami leki są stosowane w leczeniu bezdechu sennego. Tak jest środki uspokajające a, które stymulują rozluźnienie mięśni gładkich, w wyniku czego ataki stają się mniej silne i bardziej krótkotrwałe. Jednak ta metoda leczenia bezdechu jest dopuszczalna tylko we wczesnych stadiach choroby. Kiedy choroba staje się ciężka, relaksatory są przeciwwskazane, ponieważ mogą powodować całkowite zahamowanie funkcji oddechowej człowieka.