The distemper - jest niezwykle niebezpieczny dla psów i odporny na działanie czynników zewnętrznych, wirusa, który rozprzestrzenia się do 5 lat w temperaturze powietrza do -24 °. W wyniku tej choroby wiele zwierząt domowych umiera, więc każdy odpowiedzialny właściciel musi wiedzieć, jakie są oznaki zarażenia u psów, aby podjąć natychmiastowe kroki w celu ratowania zwierzęcia.
Wpływ najbardziej niebezpiecznego wirusa jest najbardziej dotknięty przez zwierzęta w wieku od 3 do 12 miesięcy. Fakt ten wyjaśniono po prostu: w tym okresie pies intensywnie się rozwija, zęby zmieniają się, co prowadzi do ogólnego osłabienia układu odpornościowego. Inną przyczyną choroby jest słaba opieka nad szczeniakami. Degenerat może być trudny do zdiagnozowania w czasie, ponieważ jego okres inkubacji wynosi 2-3 tygodnie, podczas których pies zachowuje się całkowicie normalnie. Następnie pojawiają się pierwsze oznaki manekina u zarażonych szczeniąt lub dorosłych psów. Rozważ je bardziej szczegółowo.
Jednym z pierwszych objawów choroby jest wysoka temperatura ciała, która może różnić się od normalnej o 1-3 stopnie. W przypadku, gdy zwierzę zachoruje z nadmierną ostrością, ma ostrą gorączkę, po której następuje odmowa jedzenia, utrata przytomności i śmierć.
Objawy zapalenia u psów podatnych na ostrą postać choroby to: gorączka, zwiększona temperatura ciała na poziomie 39-41 °, który trwa około 2 tygodni.
Typowe objawy wirusa to dreszcze, odmowa jedzenia, ogólna depresja, wymioty, pęknięcia w skórze nosa i brak podstawowych odruchów.
Należy zauważyć, że wszystkie te znaki nie oznaczają, że zwierzę ma środek gaszący. Ponadto, jeśli wystąpi ta choroba, nie wszystkie wymienione objawy mogą się pojawić. Jednakże, jeśli pojawią się podejrzenia, musisz natychmiast pokazać psu weterynarzowi, w przeciwnym razie możesz go zgubić.
Wirus ten atakuje wiele narządów zwierzęcych, co przejawia się w obecności pewnych objawów. Na przykład, pierwsze objawy zapalenia skóry u psów, które zainfekowały płuca i drogi oddechowe, to ropne wydzieliny z nosa i oczu; gorączka; kaszel; biegunka; zapalenie migdałków.
Jeśli plaga uderzy w jelito, pies okresowo straci przytomność, poczuje pragnienie, odmówi jedzenia. Ponadto, zwierzę będzie cierpieć z powodu obfitej biegunki, czasami z krwią. Nadal musisz zwracać uwagę na język zwierzęcia, jeśli jest on pokryty białą powłoką, konieczna jest pilna konsultacja lekarska.
Skórę dotkniętą przez środek gąbczasty pokrywa pęcherzyk w miejscach, w których nie ma wełny. Wirus może również wpływać na układ nerwowy psa. W tym przypadku pojawiają się: agresywność i drażliwość zwierzęcia; podwyższona temperatura ciała; drgawki kończyn i szyi; kulawizna i paraliż; napady padaczkowe.
Bardzo poważna postać choroby ma taki znak, jak stwardniałe opuszki palców. W tym przypadku mówimy o prawdopodobnej kombinacji wszystkich form substancji gaszących. Przy takiej chorobie pies będzie trudny do uratowania.
Czasami wydaje się, że choroba minęła, ale po prostu zmieniła się z ostrej w przewlekłą. Ta forma gorączki może trwać 3-4 miesiące i objawia się biegunką, zaparciem, ogólnym wyczerpaniem, słabym apetytem, matowymi i nierównymi włosami, wysuszonymi skorupami w kącikach oczu. Niestety, w przewlekłej chorobie zakaźnej wynik prawie zawsze kończy się śmiercią.
W celu leczenia tej choroby jest bardzo trudne, wszystko, co można zrobić, to zapobiec aktywności bakterii i utrzymać ogólny ton psa. Także plaga zabija 2% sody kaustycznej i 1% roztworu Demp lub formaldehydu.