Samopoświęcenie

We współczesnym świecie, w świecie rozwiniętych technologii i podwyższonego poziomu stresujących sytuacji, czasu zmiany w ludzkiej moralności, wciąż istnieje coś takiego jak poświęcenie się.

Co oznacza słowo poświęcenie się?

Według słownictwa, samoofiara jest osobistą darowizną, osoba poświęca się, swoje osobiste interesy dla osiągnięcia jednego celu, dla dobra innych, dla wyrzeczenia się siebie w imię czegoś lub kogoś.

Poświęcenie dla innych

Istnieje coś takiego jak instynkt priorytetowy. Potrafi zarządzać osobą w określonej sytuacji. Ale nie zawsze w takich samych okolicznościach dana osoba działa w ten sam sposób. Samopoświęcenie, zarówno ze względu na miłość, jak i ze względu na inne uczucia, ludzie należą do instynktu ludzkiego w celu ochrony rodziny, potomności, grupy ludzi, rodziny, ojczyzny (ta ostatnia nabywana jest w wyniku wychowania).

Można powiedzieć, że samolubstwo i samoofiara są przeciwnymi znaczeniami. Wszakże w trudnej sytuacji, gdy jedna osoba mogła poświęcić swoje życie dla ratowania kogoś, inna z kolei zaangażowałaby się w zbawienie własnej duszy. W tej sytuacji instynkt samopoświęcenia zostaje zastąpiony, zastąpiony lub w inny sposób wyciśnięty przez instynkt samozachowawczy.

Samopoświęcenie może być albo nieświadome (na przykład uratowanie osoby w ekstremalnych okolicznościach), albo świadome (żołnierz podczas wojny).

Problem samopoświęcenia

W czasie teraźniejszym istnieje zagrożenie problemem samopoświęcenia w postaci terroryzmu. Zgodnie z opinią współczesnego człowieka działania zamachowców-samobójców są dla nas logiczne i wyjaśnione z punktu widzenia jego światopoglądu. Oznacza to, że głównymi czynnikami motywującymi do działań tego typu są racjonalizm taktyki organizacji terrorystycznych i jej rozwiązanie rozwiązywania w ten sposób różnych problemów osobistych.

Ale w rzeczywistości spersonalizowane zachęty dla zamachowców-samobójców obejmują ich wizję samopoświęcenia w imię religii. Terroryści islamskiego fundamentalizmu najwyraźniej manifestowali taką logikę w działaniach. Dlatego największe organizacje terrorystyczne, zwane Hezbollah, Hamas, dokonujące aktów terrorystycznych, widzą swój główny nacisk w ofiarnym samobójstwie.

Oprócz osobistych motywacji ekstremistów istnieje motywacja do samoofiary, nawet w związku z rzekomą potrzebą społeczną. Tak więc, wykorzystując podatność społeczeństwa na terroryzm, grupy ekstremistyczne wspierają zwiększoną uwagę na siebie, swoje żądania i działania.

Przykłady samopoświęcenia

Poświęcanie życia dla dobra innej osoby jest najodważniejszym czynem życia każdego człowieka. Jest wart uniwersalnego szacunku i pamięci. Podajmy przykład bohaterskich czynów naszych czasów.

Medal Kongresu został wręczony porucznikowi Johnowi Foxowi, który prowadził ostrzał artyleryjski we włoskim mieście podczas II wojny światowej. Ten człowiek poprowadził ogień, szybko zdał sobie sprawę, że siła armii niemieckiej przekracza jego żołnierzy, kazał wszystkim opuścić posterunek, a on sam pozostał, strzelając jednym z karabinów maszynowych. Na szczęście wygrał tę walkę. Jego ciało znaleziono w pobliżu ognia, a wokół leżało około 100 niemieckich żołnierzy, których zabił.
W czasach, gdy istniała blokada Leningradu, rosyjski naukowiec, Alexander Schukin, będący w tym czasie szefem laboratorium, oddał całą żywność ludziom, chroniąc próbki rzadkich roślin. Z braku jedzenie, wkrótce umarł.
Nawet psy są zdolne do samopoświęcenia. W Kazachstanie pijany mężczyzna chciał popełnić samobójstwo, pędząc do najbliższego pociągu. Pod wpływem alkoholu zasnął na szynach. Jego pies rzucił się, by go uratować, ciągnąc w ostatniej chwili. Zginęła pod kołami pociągu, mając czas na uratowanie właściciela.

Nie każda osoba jest w stanie poświęcić się, ale ludzie, którzy stali się już bohaterami, są w stanie zainspirować przyszłe pokolenia do życia.