Wtórna kiła

Kiła pierwotna i wtórna, jedna z niewielu chorób przenoszonych drogą płciową, na którą trudno nie zwrócić uwagi. 2-4 miesiące po zakażeniu, blady treponema , czynnik sprawczy choroby, zaczyna aktywnie wyrażać się, nie wahając się w formach manifestacji.Długi okres kiły może trwać przez kilka lat, pod wpływem układu odpornościowego, infekcja przyjmuje formę powtarzalną i utajoną.

Wtórny etap kiły - charakterystyczny

Charakterystyka drugiego etapu kiła jest rozprzestrzenianiem się infekcji w całym ciele. Bladą treponema z prądem krwi i limfy rozprzestrzenia się przez narządy wewnętrzne, węzły chłonne, dostanie się do układu nerwowego, powodując ich porażkę.

Pierwszymi oznakami wtórnej kiły są uczucie osłabienia, dreszcze, bóle głowy, gorączka. Po wystąpieniu tych objawów pojawiają się wysypki.

Jeśli kiła wtórna jest świeża, wysypka jest najczęściej mała, obfita, rozsiana, polimorficzna. Podczas egzaminu można wykryć obecność ciężkiego chancre. Objawy wtórnej kiły w nawrocie obejmują wysypki o mniej intensywnym charakterze, jednak większe i położone w grupach.

Typowe objawy zmian w kile wtórnej obejmują:

bez nieprzyjemnych wrażeń, takich jak swędzenie, bolesność, pieczenie;
elementy wysypki mają wysoką gęstość i ciemnoczerwony kolor;
zwykle okrągłe;
najczęściej brak peelingu;
przechodzi spontanicznie, nie pozostawiając śladów i blizn.

Wysypka występująca w kile wtórnej może mieć kilka odmian:

Wysypka z Roseoli . Najczęściej spotykaną opcją jest 80% pacjentów. Przedstawione w postaci czerwono-różowych zaokrąglonych plamek losowo rozmieszczonych na całym ciele. Częściej umiejscowiony na ciele osoby, z reguły, nie złuszcza się i nie wystaje ponad poziom skóry.
Wysypka grudkowa lub grudkowa . Zewnętrznie prezentowany papule okrągły kształt, który wznosi się ponad poziom skóry. W praktyce wenerologicznej grudki są klasyfikowane według kilku kryteriów. Różnej wielkości: soczewkowe, prosiformowe, przypominające monety i blaszki. Ponadto cechą wyróżniającą jest miejsce wysypki. Pozorną wysypkę można znaleźć nie tylko na skórze, ale także na błonach śluzowych. Te formacje rozwijają się i łączą ze sobą. Jeśli grudkowa wysypka jest zlokalizowana w obszarach nadmiernego pocenia się i tarcia, może dojść do erozji, która stanowi szczególne zagrożenie dla innych osób, zwiększając szanse zakażenia nosicielem kiły środkami domowymi. Nawet w przypadku braku leczenia kiły wtórnej wysypka po pewnym czasie mija na chwilę, a następnie pojawia się z nową falą zaostrzeń.

Oprócz wysypek objawy kiły wtórnej mogą być następujące:

cętkowana leukodermia - pojawienie się przebarwionej skóry, do 10 mm;
chrypka;
syfilityczne łysienie - może być rozproszone lub małoogniskowe.

Leczenie kiły wtórnej

Leczenie tej choroby należy przeprowadzić bezzwłocznie po postawieniu diagnozy i potwierdzeniu laboratoryjnym. Podstawową zasadą leczenia jest stosowanie terapii antybakteryjnej. Jednak powinien go wyznaczać tylko doświadczony wenerolog. W przeciwnym razie, jak również ta możliwość nie jest wykluczona w przypadku kiły wtórnej, kurs rehabilitacji może zostać opóźniony o kilka lat. Na odzyskanie może świadczyć tylko wyniki testów, a nie brak obrazu klinicznego. W przypadku wielokrotnego zakażenia kiłą leczenie jest ponownie wykonywane.