Treponema pallidum - co to jest?
Wśród przyczyn chorób wenerycznych są śmiertelne. Na przykład powinieneś wiedzieć o treponema pallidum, że jest to bardzo niebezpieczna bakteria. Jest bardzo mobilny, szybko penetruje ludzkie ciało i reprodukuje w tym samym tempie, wpływając na narządy wewnętrzne. Medycyna od dawna zajmuje się jej badaniem. Pale Treponema jest znana jako czynnik sprawczy tej choroby. kiła .
Przeciwciała do treponema
Treponemas koncentruje się na błonach śluzowych. Łatwo przenoszone nie tylko poprzez kontakt seksualny, ale także w życiu codziennym, poprzez naczynia, ręczniki. Co gorsza, organizm nie wytwarza odporności na te bakterie, a nawet po całkowitym wyleczeniu istnieje ryzyko ponownej infekcji.
Większość osób zakażonych kiłą ma przeciwciała przeciwko trepanopauzie bladej we krwi. W kił podstawowej i wtórnej - w 88% i 76% przypadków. U pozostałych pacjentów nie można ich wykryć lub mogą być całkowicie nieobecni. Na przykład przeciwciała klasy IgM nie są obecne w ciele pacjentów leczonych w przeszłości. Ale nie należy się mylić, brak przeciwciał we krwi nie świadczy o odpowiednim leczeniu. Rzeczywiście, w ukrytym stanie kiły, przeciwciała przeciwko trepanoplazmie można wykryć tylko w 20% przypadków.
Objawy zakażenia pałeczkami palpacyjnymi
Fakt, że ciało zawiera blady treponema, objawy wskazują same w sobie. W zależności od stadium choroby są to następujące objawy.
Etap I:
- bolesny wrzód z wrzodami na błonie śluzowej jamy ustnej, penisie lub odbytnicy;
- powiększone lokalne węzły chłonne;
- samo gojące się owrzodzenia po 3-6 tygodniach.
Etap II:
- symetryczny blady syfilityczna wysypka na ciele;
- bóle głowy, złe samopoczucie, gorączka;
- powiększenie wszystkich węzłów chłonnych;
- w rzadkich przypadkach włosy pacjenta mogą wypaść, a na genitaliach mogą pojawić się szerokie brodawki narządów płciowych.
W pierwszym i drugim etapie, gdy łatwo rozpoznać przeciwciała przeciwko pallidum w treponemie, jest to korzystne dla złożonego leczenia, w tym antybiotyków, immunostymulantów, fizjoterapii i wzmacniających leków. Jeśli nie pójdziesz do lekarza, to po kilku latach zaczyna się trzeci etap choroby.
Etap III - uszkodzenie układu nerwowego, rdzenia kręgowego i mózgu, kości, narządy wewnętrzne.