Rabarbar to przydatna roślina ogrodowa z rodziny gryczanej, przywieziona z Azji Południowo-Wschodniej. Wielki rosyjski podróżnik i geograf N.M. dostarczył do Rosji udomowiony rabarbar. Przewalski. Później okazało się, że dzikie odmiany rabarbaru występują na Syberii, Dalekim Wschodzie i na Kaukazie.
Roślina jest bogata w witaminy, pektyny i minerały. Rabarbar jest przydatny do poprawy krążenia krwi, może być gotowany dżem , kompot i piec z rabarbarem ciasta .
Sadzenie kultury i dbanie o rabarbar nie wymaga znacznej ilości czasu od ogrodnika. A roślina jest bezpretensjonalna: odporna na zimno, nie wymaga dużej ilości światła.
Rabarbar jest hodowany na dwa sposoby:
Jak sadzić rabarbarowy podział kłączy?
Opracowany, ale mniej kwitnący rabarbar (wiek 3 - 4 lata) z mięsistymi ogonkami wykopanymi na wiosnę. Korzeń noża jest podzielony na części, każdy musi być korzeniem i pąkami wzrostu. Części sadzi się w odległości co najmniej 20 cm od siebie.
Jak wyhodować rabarbar z nasion?
Nasiona moczone są w roztworze wody z popiołem przez trzy dni i kiełkują w wilgotnej szacie do kiełków o wielkości 1-2 mm. Następnie pozwól im trochę wyschnąć. Rabarbar jest sadzony w płytkich rowkach mokrej ziemi w październiku lub kwietniu. Doświadczeni ogrodnicy twierdzą, że nasiona rabarbaru mają słabe kiełkowanie, nawet przy wysokiej jakości nasionach i dobrej pielęgnacji.
Po pojawieniu się ulotek co 2 tygodnie należy podawać złożone nawozy, gnojowicę lub ptasie odchody. Młode rośliny należy regularnie podlewać.
Pielęgnacja rabarbaru obejmuje pielenie, rozluźnienie gleby. W maju roślina ma łodygi kwiatowe, które stale rosną w okresie letnim. W przypadku braku nasion są one odcięte, gdy się pojawią.
Łodygi są podkradające się (nie ścięte!) W drugim roku po wylądowaniu. W młodych roślinach niepożądane jest cięcie więcej niż 3 łodyg na raz, ponieważ pozostały gnilny gnicia. Ważne jest również, aby nie zerwać wierzchołkowego pączka.
Sadzonki rabarbaru mają korzystne właściwości, jeśli są zrywane na wiosnę lub wczesnym latem. Utwardzone pędy gromadzą kwas szczawiowy, który jest szkodliwy dla organizmu ludzkiego, ponieważ powoduje wytrącanie wapnia.