Termin "pozbawienie" ma angielskie pochodzenie i tłumaczy się go jako pozbawienie lub ograniczenie zdolności danej osoby do zaspokajania jej podstawowych potrzeb. W związku z tym deprywacja psychosensoryczna polega na tym, że danej osobie odmawia się prawa do zaspokojenia swoich potrzeb umysłowych i zmysłowych. Ma to ogromne znaczenie w rozwoju małych dzieci.

Czym jest deprawacja psychiczna?

Łatwo to rozważyć na przykładzie sierot, uczniów sierocińców. Ich potrzeby psychiczne nie są spełnione w 100%, ponieważ codziennie komunia w środowisku brakuje. To od stopnia izolacji zależy jakość i ilość rozwiniętych psychicznych cech osobowości.

Przyczyny deprywacji:

  1. Niewystarczająca podaż bodźców - wrażliwych, społecznych, zmysłowych. Często dzieci urodzone w świetle niewidomych, głuche, nieme i inne nieobecne uczucia są bardziej podatne na deprawację psychiczną niż ich normalni rówieśnicy.
  2. Pozbawienie opieki macierzyńskiej lub ograniczonej komunikacji między matką a dzieckiem.
  3. Niedostatki pedagogiczne i gry.
  4. Monotoniczność jest jednolitością bodźców środowiskowych i warunków do autoekspresji i samorealizacji społecznej.

Konsekwencje deprywacji

Oczywiście konsekwencje takiego ograniczenia są katastrofalne dla ludzkiej psychiki. Tak zwany głód sensoryczny powoduje gwałtowne opóźnienie i spowolnienie we wszystkich aspektach rozwoju. Aktywność ruchowa nie powstaje w czasie, nie ma jej mowa , hamuje rozwój umysłowy. Eksperymenty przeprowadzone w tym obszarze dowiodły, że dziecko może nawet umrzeć ze smutku spowodowanego brakiem komunikacji i nowych wrażeń. Później takie dzieci dorastają zdemoralizowanymi dorosłymi, prawdziwymi gwałcicielami, maniakami i innymi społecznie upośledzonymi ludźmi.