Wampiryzm psychologiczny nie jest nową koncepcją, ale ogólnie rzecz biorąc jest raczej niejasny i zapożyczony raczej z literatury ezoterycznej. I tak naprawdę, jak inaczej dzwonić do ludzi, po rozmowie z kim odczuwasz taki spadek siły i zmęczenie że powrót do zdrowia zajmie więcej niż jeden dzień? Jak obliczyć takie wampiry i jak sobie z nimi radzić w tym artykule.

Oznaki psychologicznego wampiryzmu

Znany psychoterapeuta ME Litvak napisał książkę o tej samej nazwie, w której podał taką definicję terminu "psychologiczny wampiryzm" - jest to poszukiwanie i wykorzystanie ludzi do ochrony i odżywiania własnego pola energetycznego. Autor uważa, że ​​istnieje kilka odmian psychologicznych wampirów, oto one:

  • niebieska broda;
  • bezradna osobowość;
  • matka opiekuńcza jako rodzaj psychologicznego wampiryzmu;
  • zimna kobieta;
  • alkoholik;
  • cierpiący na biznes;
  • Kopciuszek i księżniczka i groch, itp.

Łatwo rozpoznać takiego kochanka w otaczających ludziach, jak można zobaczyć kosmiczną energię: wystarczy po prostu pochwalić się w ich obecności. Nie tylko do chwalenia się, ale do odnotowania prawdziwej zasługi. Wampir nie ominie tego incydentu i natychmiast skomentuje słowa w jakoś skąpy i ofensywny, próbując zdewaluować osiągnięcia przeciwnika. Nie jest to zwyczajowe, ale psychologiczny wampiryzm jest dość powszechny w rodzinie, gdy jeden z członków rodziny stale nęka innych za pomocą pewnych wymówek, karcenia, a często nieistotnych.

Jak walczyć?

Anatomia konfliktu psychologicznego wampiryzmu jest prosta: im bardziej zaogniony jest twój przeciwnik, tym głębiej angażuje się w kłopoty, tym wygodniej i nawet można powiedzieć, że jest szczęśliwszy wampirem. Jak radzić sobie z taką osobą w środowisku? Najbardziej nieszkodliwym sposobem jest ograniczenie komunikacji do zera. Jeśli kontakt jest nieunikniony, możesz zastosować technikę zwaną "aikido psychologiczne". Jego istotą jest zgadzać się z wampirem we wszystkim i zawsze mówić mu "tak", rozbrajając go.

Cóż, najpewniejszym i sprawdzonym sposobem jest być pewnym siebie, nie być prowadzonym przez jakiegoś wampira i być wyższym od nich, aby żałować tych biednych ludzi, jeśli to możliwe. Dalsze zwiększanie poczucia własnej wartości i praca nad własnym rozwojem zapewnią, że nie jeden wampir nie ośmielaj się nawet zbliżyć do takiej osoby, a tym bardziej nie pompować energii z niego.