W układzie przepływu krwi żyła wrotna jest jednym z największych naczyń. Wraz ze wzrostem ciśnienia hydrostatycznego rozwija się w nim nadciśnienie wrotne. Ten stan nie jest uważany za niezależną chorobę, ponieważ występuje na tle innych patologii związanych z upośledzonym krążeniem krwi o różnej lokalizacji i pochodzeniu.
Istnieją 4 główne formy rozważanej choroby:
Przedwzgębnowe lub podtwardowe nadciśnienie wrotne jest uważane za najtrudniejszą do leczenia chorobę, ponieważ rozwija się z powodu wrodzonych anomalii żyły wrotnej.
Wewnątrzwątrobowy typ zespołu w 95% przypadków jest związany lub jest powikłaniem ciężkiej fazy marskości. Rzadziej dochodzi do patologii z powodu procesów sklerotycznych w miąższu i wewnętrznej tkance narządu.
Nadciśnienie w nadwodzie lub poza wątrobą jest spowodowane zablokowanym odpływem płynów biologicznych z żył wątroby. Może to być spowodowane zwiększoną lepkością krwi, obecnością blaszek cholesterolowych, chorób endokrynologicznych i hepatologicznych.
Mieszana postać nadciśnienia tętniczego jest konsekwencją przewlekłej zakrzepicy żyły wrotnej w ciężkiej marskości wątroby.
Jak widać, głównymi przyczynami rozwoju patologii są zaburzenia krążenia, choroby hepatologiczne, ucisk żyły wrotnej, guzy i torbiele wątroby. Czynnikami prowokującymi mogą być również choroby autoimmunologiczne, endokrynologiczne, naczyniowe.
Klinika opisywanego zespołu obejmuje następujące dolegliwości:
Pod wieloma względami objawy są podobne do objawów zapalenia wątroby, ale rozwijają się znacznie szybciej i intensywniej.
Podczas wykrycia ultradźwięków:
Ponadto, aby dokładna diagnoza nadciśnienia tętniczego będzie musiała wykonać badania laboratoryjne:
Przeprowadzono również badania rentgenowskie, reohepatografię, splenomanometrię, skanowanie wątroby, splenoportografię, biopsję tkanek miękkich.
Początkowe etapy patologii zakładają leczenie zachowawcze za pomocą leków wazoaktywnych, w szczególności - wazopresynę lub jej analogi.
W przypadku krwawienia lub powikłań stosuje się kompresję żyły za pomocą sondy Sengstaken-Blekmore lub stwardnienia przez 2-3 dni.
Jeśli konserwatywne metody leczenia nie miały żadnej skuteczności, zalecana jest operacja. W zależności od celu interwencji chirurgicznej wyróżnia się następujące jej rodzaje: