W przypadkach, gdy objętość wydalanego moczu osiąga wartość 1800 ml dziennie i przekracza tę wartość, mówi się o takim naruszeniu, jak wielomocz. Zwykle w ciągu 24 godzin z organizmu należy wydalać nie więcej niż 1-1,5 l moczu. Przyjrzyjmy się chorobie bardziej szczegółowo i nazwijmy jej główne przyczyny, a także objawy i zasady leczenia wielomoczem.
Co powoduje chorobę?Rozumiejąc, że jest to wielomocz, konieczne jest stwierdzenie, że u kobiet, ze względu na specyfikę budowy układu moczowego, choroba występuje częściej.
Zanim określę przyczyny poliurii, chciałbym zauważyć, że obecność tego zjawiska niekoniecznie oznacza naruszenie. Należy pamiętać, że objętość utworzonego i wydalonego moczu może zwiększyć niektóre produkty, a także leki moczopędne. Dlatego przed wyciągnięciem jakichkolwiek wniosków lekarze wyjaśniają te punkty pacjentowi, tj. czy przyjmowano leki i co jedzono dzień wcześniej.
Jeśli mówimy konkretnie o przyczynach wielomoczu, a pod jakimi chorobami może ono występować, najczęściej jest to:
Można również wywołać rozwój wielomoczu i zaburzenia, które nie są związane z uszkodzeniem nerek. Należą do nich cukrzyca, choroba tarczycy, nadciśnienie tętnicze. Jednak w tych chorobach często dochodzi do przejściowego wzrostu wydalania moczu.
Jak można zobaczyć na podstawie definicji choroby, głównym objawem tego zaburzenia jest zwiększenie objętości codziennej diurezy. W tym samym czasie liczba oddawanych moczów nie zawsze wzrasta. Co do zasady, tylko w poważnych formach gwałtu dochodzi do wzrostu czynności układu moczowego (ze zmianami w kanalikach nerkowych).
Gdy choroba jest zmniejszeniem gęstości moczu, o czym świadczą testy laboratoryjne.
Jak traktowane jest zaburzenie?W leczeniu wielomoczu można stosować różne leki, których wybór zależy bezpośrednio od przyczyny choroby.
Najczęściej przepisywane tiazydowe leki moczopędne - cyklopentiazyd, Navidrex, również w celu uzupełniania jonów wapnia, sód jest przepisany dożylnie zastrzyk roztworu fizjologicznego, preparatów wapnia.