Mania prześladowcza

Kiedy wydaje nam się, że człowiek mówi o rzeczach nielogicznych, nieistniejących, fikcyjnych, uważamy, że jest on deliryczny. Ale ten tak zwany nonsens nie jest w żaden sposób związany z bzdurami prześladowań lub mania prześladowań, jak to powszechnie się nazywane. Bo ten ostatni ma charakter niezależnej choroby - szaleństwa lub jest współistotnym elementem schizofrenii, paranoja itp.

Jeśli w ciemnym zaułku zauważysz, że śledzisz grupę podejrzanych osób, a to na szczęście okazuje się być przypadkiem, nie oznacza to, że masz objawy manii prześladowczej. Poniższe kryteria są nieodłącznymi elementami choroby:

• naruszenie adaptacji, niezdolność do pracy między ludźmi;
• wymyślanie faktów, które nie mają związku z rzeczywistością;
• majaczenie nie podlega korekcie przez ludzi i pozostaje niezmienione pomimo zmienionych warunków (gdy przenosi się z mieszkania, w którym sąsiedzi podążają za pacjentem, ta sama historia będzie obserwowana w nowym mieszkaniu z innymi sąsiadami).

Ponadto urojenia mogą się usystematyzować. Oznacza to, że na pytanie "co się stało?" Pacjent zacznie szczegółowo opisywać, kto go obserwuje, dlaczego, kiedy, gdzie i kiedy zaczął i jak się przejawia. Systematyczne majaczenie nie pojawia się w jeden dzień, co oznacza, że ​​choroba manii prześladowczej już się rozwijała, a etapy urojeniowych nastrojów (kiedy ktoś po prostu mówi "ktoś mnie obserwuje") już minęły.

Lista objawów manii prześladowczej musi oczywiście zaczynać się od śledzenia, słuchania i ciągłej obserwacji. Przylegają do nich następujące zjawiska:

• zaburzenie behawioralne - krewni uważają, że dana osoba została "zastąpiona";
• pacjent odpowiada sucho i waży, pamiętając, że "każde słowo może być użyte przeciwko niemu";
• zmiana myślenia - pacjent traci umiejętność rozdzielenia tego, co ważne i drugiego;
• urojenia prześladowania przedstawiają fałszywe obietnice - nieadekwatne postrzeganie świata;
• choroba postępuje z czasem - pacjent dochodzi do tego stopnia, że ​​podejrzewa, że ​​jego żona, rodzice, dzieci wlewają truciznę do jedzenia.

Przyczyny mania prześladowcze, jak również większość zaburzeń w psychiatrii, nie są w pełni znane. Z jednej strony, predyspozycje genetyczne, jak również urazy czaszkowo-mózgowe, operacje mózgu, przyczyniają się do rozwoju choroby. Ale wszystko to tylko "przyczynia się". Aby choroba rozwinęła się, niezbędny jest pewien zestaw okoliczności.

Przede wszystkim predyspozycja jest nabyta lub wrodzona.

Następny - szok, uraz dziecka, silny stres , dysfunkcyjna rodzina.

I jako ostatnia kropla - poważny szok, cios losu, który "doprowadzi" do "białej gorączki".

Ogólnie rzecz biorąc, leczenie manii prześladowczej sprowadza się, niestety, do niewielkiej skutecznej terapii lekowej. Są to środki uspokajające, neuroleptyki, środki uspokajające, które mogą uspokoić drżącą psychikę, zapobiegać zaostrzeniu.

Niestety, psychiatria jest jeszcze mniej skuteczna, ponieważ przekonania pacjenta z manią prześladowania nie są można regulować z zewnątrz. Hipnoza może być skuteczna, podobnie jak dobre relacje stworzone w rodzinie.

Jeśli mania prześladowcza doprowadziła do alkoholizmu, narkomanii, zaczyna się oczywiście od ich leczenia.

Najlepszym sposobem leczenia jest oczywiście zapobieganie. A ona, jak zawsze, jest prosta, ale czasami niepraktyczna. To - eliminacja problemów w rodzinie z pomocą psychiatrii rodzinnej, kompetentne wychowanie dzieci, bez "zastraszania" już wrażliwego dziecka z opowieściami grozy o ciemnych siłach, które go ukarzą, jeśli będzie niesforny.

• ← Manipulacja ludźmi
• Urojenia wielkości →