Wszyscy znają zdanie: "Zazdrosny o każdy filar iw stosunku do tych, którzy okazują patologiczną zazdrość, można go brać dosłownie. Jak rozpoznać osobę z urojeniami i zrozumieć, czy cierpi na zespół Otella, czy nie?
Każdy doświadczył tego uczucia raz w życiu lub sam był obiektem zazdrości, ale czy można tu mówić o patologii? Jeśli podejrzenia opierają się na racjonalnych przesłankach i dowodach, nie ma powodu, aby obwiniać za to osobę zaburzenia psychiczne - jest problem w relacjach i jest to oczywiste. Inną sprawą jest to, że jeśli zazdrosny mężczyzna rzuca się na partnera bez powodu, a nawet bez podstawy i potwierdzenia zdrady, nadal uważa, że mąż lub żona nie mają racji.
Ale nawet w przypadku, gdy partner ma połączenie z boku, można mówić o zespole Otella, jeśli nie ma dokładnych dowodów po drugiej stronie. Patologiczna zazdrość jest rodzajem schizofrenii - tak uważa większość psychoterapeutów. I może zarówno wyprzedzić rozwój choroby, jak i jej towarzyszyć. Praktyka pokazuje, że osoby z takimi zaburzeniami urojeń są niebezpieczne zarówno dla innych, jak i dla siebie. Często wymagają hospitalizacji, w tym przymusowej.
Trudno powiedzieć, co spowodowało rozwój takiego mentalnego odchylenia. Patologiczna zazdrość jest zaburzeniem psychicznym, które można odziedziczyć. Uraz psychiczny dziecka, który dziecko otrzymało w rodzinie, w której matka lub ojciec regularnie zmieniało się na drugą połowę, może prowadzić do takich konsekwencji, jak złe wychowanie. Liczne kompleksy, zwątpienie i niska samoocena to trzy wieloryby, na których opiera się patologiczna zazdrość.
Patologiczna męska zazdrość ma te same cechy co kobieta, ponieważ psychiczne odchylenie występuje u obu płci. Ale są pewne znaki charakterystyczne dla silniejszego seksu, uwarunkowane przez tożsamość płciowa :
Kobiety są zazdrosne nie mniej mocno, ale ich podejrzenia pokazują nieco inaczej:
Często nie jest to łatwe, ponieważ sam zazdrosny nie rozumie, że problem dotyczy go, a nie partnera. Chcąc wiedzieć, jak radzić sobie z patologiczną zazdrością, warto zauważyć, że bez pomocy specjalisty, który może odkryć naturę tego stanu, trudno jest tu określić psychopatologię i cechy diagnostyki. Uwzględniane są odpowiednie problemy, a na ich podstawie dobierane są leki przeciwpsychotyczne i inne terapie psychospołeczne.
Aby spróbować samodzielnie poradzić sobie z przejawami patologicznej zazdrości, psycholodzy zalecają: