miłość rodzicielska Mówienie o miłości rodzicielskiej może być nieskończone. Co to jest i jak powinno się manifestować, aby dziecko dorastało szczęśliwe. Ostatnio modne jest mówienie o nadmiernej miłości rodzicielskiej i opiece. Ale czy naprawdę jest za dużo miłości i do czego to prowadzi? postawa Dorośli dla mojego dziecka? Zobaczmy, jakie rodzaje miłości rodzicielskiej istnieją, oraz w ich psychologii.

Rodzaje miłości rodzicielskiej

"Kochali cię bez powodu

Ponieważ jesteś wnukiem.

Ponieważ jesteś synem ... "

Ten wiersz jest jedynie opisem prawdziwej bezwarunkowej (bezwarunkowej) miłości rodzicielskiej. Najczęściej to uczucie jest charakterystyczne dla matek, oni kochają swoje dzieci szczerze i czule. W tym przypadku tożsamość okruchów nie jest utożsamiana z jego zachowaniem, to znaczy, że matka zawsze kocha dziecko, podczas gdy niektóre z jego działań nie mogą otwarcie aprobować. Tego rodzaju emocje nie powstają wraz z narodzinami dziecka, ale powstają w procesie jego wychowania i interakcji. Bezwarunkowa miłość jest idealna dla dziecka, ponieważ daje mu poczucie bezpieczeństwa, zrozumienie własnej wartości, ale jednocześnie daje możliwość obiektywnej oceny swoich działań i możliwości.

Zdarza się również, że bezwarunkowa miłość "rozwija się" w ofiarowanie, które objawia się nadmierną troską i pragnieniem ochrony dziecka przed wszelkimi trudnościami i trudnościami. Najczęściej dzieje się tak, gdy dziecko jest podatne na jakąkolwiek chorobę. W psychologii takie podejście do dziecka nie jest uważane za normę, ponieważ wprowadza dysharmonię w relacji między rodzicem a dzieckiem i zapobiega formowaniu się jej dojrzałej, niezależnej i pewnej siebie osobowości. Poza tym nadmierna opieka Istnieją inne nienormalne typy postaw emocjonalnych wobec dzieci:

  1. Warunkowe. Stosunek do dziecka zależy bezpośrednio od jego zachowania i działania.
  2. Ambivalent. Emocje rodzica w tym przypadku są niejednoznaczne - on go kocha i odrzuca w tym samym czasie.
  3. rodzaje miłości rodzicielskiej Obojętny lub nieokreślony. Najczęściej spotykane w rodzinach, w których rodzice są zbyt młodzi i niedojrzali, traktują dziecko chłodno i obojętnie.
  4. Ukryte odrzucenie emocjonalne. Okruchy powodują irytację u rodziców, więc starają się to zignorować.
  5. Otwarte odrzucenie. Wariant, który najczęściej prowadzi do powstania nienormalnej osobowości dziecka, ponieważ rodzice nie są nieśmiali w manifestowaniu swojego negatywnego stosunku do dziecka.