Nieswoiste zapalenie cewki moczowej
Nieswoiste zapalenie cewki moczowej jest związane z zapaleniem cewki moczowej wywołanym przez E. coli , gronkowce, gardnerella, paciorkowce, Proteus, enterobakterie, adenowirusy lub grzyby, czyli mikroorganizmy, które normalnie żyją w ludzkim ciele.
A gdy pojawiają się pewne warunki - obniżenie odporności, rozwój alergii, gdy następuje przesunięcie w równowadze cewki moczowej lub mikroflory pochwy, rozwija się nieswoiste lub bakteryjne zapalenie cewki moczowej.
Objawy niespecyficznego bakteryjnego zapalenia cewki moczowej u kobiet
Nie ma wyraźnych ograniczeń okresu inkubacji w przypadku nieswoistego zapalenia cewki moczowej. Czas jego trwania może wynosić kilka miesięcy lub kilka godzin.
Jeśli niespecyficzne zapalenie cewki moczowej występuje w ostrej postaci, wówczas jej objawy są bardziej widoczne dla pacjenta. W tym przypadku występują bóle w dolnej części brzucha, a także bolesność i swędzenie w cewce moczowej. Ponadto może występować zielonkawe lub żółtawe wydzielanie z nieprzyjemnym zapachem.
Gdy niespecyficzne zapalenie cewki moczowej nabiera przebiegu przewlekłego, wtedy jego objawy są prawie nieobecne. Niebezpieczeństwo przewlekłej postaci choroby polega na tym, że może ona wywoływać zapalenie pęcherza, zapalenie grudki, zwężenie cewki moczowej.
Kiedy specyficzna mikroflora w postaci mikoplazmy, ureaplasma, jest związana z nieswoistym zapaleniem cewki moczowej, gonococci , następnie mówią o rozwoju wtórnego zapalenia cewki moczowej.
Jak leczyć nieswoiste zapalenie cewki moczowej?
Głównym leczeniem niespecyficznego zapalenia cewki moczowej jest antybiotykoterapia. W leczeniu tej choroby stosuje się antybiotyki z grup cefalosporyn, makrolidów, tetracyklin, fluorochinolonów i sulfonamidów.
Na początku choroby stosuje się środki o szerokim spektrum działania, a po otrzymaniu danych na temat wrażliwości organizmu na antybiotyki zastępuje się je bardziej skutecznymi. 
Ponadto pacjentowi przepisano leki immunokorektorskie i witaminy. Ostra postać nieswoistego zapalenia cewki moczowej wymaga dodatkowego zastosowania leczenia miejscowego. W tym celu cewkę płucze się roztworem furacyliny.
Pacjent musi również przestrzegać specjalnej diety, unikać ciężkiego wysiłku fizycznego, ograniczać kontakty seksualne W przypadku nieswoistego zapalenia cewki moczowej, jeśli wtórna mikroflora nie dołączyła do niego, jeden partner seksualny poddawany jest leczeniu (w przeciwieństwie do swoistego zapalenia cewki moczowej).