Czas od urodzenia dziecka do 28. dnia jego życia (włącznie) nazywany jest okresem noworodkowym. Ten okres z kolei jest podzielony na dwie części: wczesną (od momentu podwiązania pępowiny do 7 dni życia) i późną (od 8 do 28 dni).

Wczesny okres noworodkowy

We wczesnym okresie noworodkowym główna adaptacja do życia dziecka zachodzi w nowych warunkach. Zapas łożyska w łożysku zostaje zastąpiony przez płuca i dziecko bierze pierwszy oddech. Krążek krwi zaczyna działać, reguluje się system wydalniczy, zachodzą zmiany w metabolizmie. We wczesnym okresie noworodkowym skóra dziecka jest przekrwiona - jest to tak zwany fizjologiczny nieżyt. Często występuje żółtaczka fizjologiczna spowodowana niedojrzałością wątroby noworodka. We wczesnym okresie noworodkowym dochodzi do utraty masy fizjologicznej i uwolnienia oryginalnego cala-mekonium. Wszystkie systemy ciała są nadal bardzo niestabilne i dlatego opieka nad noworodkiem powinna być ostrożna i ostrożna. W tym okresie można znaleźć choroby wrodzone, takie jak choroba hemolityczna, zaburzenia oddechowe, niedokrwistość i inne.

Późny okres noworodkowy

W późnym okresie noworodkowym następuje kolejna fizjologiczna adaptacja dziecka do nowych warunków. W pełni wyleczona rana pępowinowa. Przy wystarczającej ilości mleka od matki dziecko dobrze przybiera na wadze i wzroście. Formowane odruchy warunkowe, opracowywanie analizatorów wizualnych, koordynacja ruchów. Układ trawienny jest nadal dostosowywany, krzesło zmienia się z czarno-zielonego na żółto-brązowy. Skóra dziecka staje się różowa i czysta. Jeśli w pierwszym dniu po porodzie dziecko śpi prawie cały czas, to w późnym okresie noworodkowym noworodek spędza więcej czasu na przebudzeniu. W tym momencie zaczyna odpowiadać uśmiechem.

W wielu krajach europejskich, zgodnie z zaleceniem WHO, przyjęto koncepcję, której celem jest zdrowe życie dziecka. Ta koncepcja obejmuje:

  • kontakt matki i dziecka "skóra ze skórą";
  • wczesny początek karmienia piersią;
  • fizjologia okresu noworodkowego
  • przyleganie do łańcucha cieplnego (utrzymywanie ciepła dziecka od pierwszych sekund po urodzeniu);
  • pobyt dziecka z matką;
  • szczepienie w porozumieniu z matką;
  • zwolnienie ze szpitala położniczego przez 3-4 dni po urodzeniu;
  • prowadzenie zajęć z matką w zakresie opieki nad dzieckiem, karmienie piersią.

Wszystkie te zasady zmniejszają efekt stresu generycznego, przyczyniają się do fizjologicznej adaptacji noworodka w okresie noworodkowym, jego prawidłowego rozwoju psycho-emocjonalnego w przyszłości.