Mononukleoza u dzieci
Zakaźna mononukleoza, często obserwowana u dzieci, może być również określana jako gorączka gruczołowa, monocytowa dławica piersiowa. Choroba ta charakteryzuje się przede wszystkim tym, że na poziomie komórkowym dziecko zmienia skład krwiobiegu. Warto zauważyć, że prawie zawsze z takimi naruszeniami narządów docelowych mają wpływ: węzły chłonne, wątroba, śledziona, migdałki.
Mononukleoza u dzieci - jaka choroba?
Należy zauważyć, że dzieci, które nie ukończyły jeszcze 2 lat, rzadko są narażone na tę chorobę. Jednocześnie najczęściej dotykają dzieci w wieku 3-5 lat, a także dorośli w wieku powyżej 40 lat.
Czynnikiem sprawczym mononukleozy jest wirus zawierający DNA należące do rodziny herpes. Infekcja zdrowej osoby następuje poprzez kontakt z nosicielem przez unoszące się w powietrzu kropelki. Nieco mniej obserwowane jest przenoszenie wirusa poprzez artykuły gospodarstwa domowego, zabawki dzieci. W ten sposób przenoszona jest choroba taka jak mononukleoza u dzieci.
Jakie są główne objawy mononukleozy?Objawy tej choroby u dzieci, takie jak mononukleoza, są dość zróżnicowane i zależą od wielu czynników. Przede wszystkim należy zauważyć, że objawy choroby są bezpośrednio zależne od lokalizacji patogenu w ciele dziecka. Zwykle izoluje się 3 główne etapy mononukleozy. Rozważ je w kolejności.
Pierwszy okres choroby, inkubacja, może trwać od 1 do 8 tygodni. Z reguły w tym czasie matka nie zauważa niczego niezwykłego w swoim dziecku, tj. choroba się nie objawia.
Po okresie inkubacji rozpoczyna się ostry etap choroby. W tym czasie rodzice zauważyli pierwsze wspólne znaki zimna choroba. Tak więc dziecko staje się leniwe, pojawia się apatia, osłabienie, zmniejszony apetyt, aż do całkowitego odrzucenia przyjmowania pokarmu. Po krótkim czasie temperatura ciała wzrasta do liczby podgorączkowej (38 i więcej). Warto zauważyć, że często temperatura nie znika przez 3-4 dni lub ma charakter falowy (okresy wzrostu zastępuje się krótką normalizacją). Starsze dzieci często w tym okresie choroby skarżą się na ból głowy, ból w gardle. Podczas badania jamy ustnej zaznaczono przekrwienie błony śluzowej.
Oprócz wszystkich powyższych, rośnie regionalnych węzłów chłonnych. Zasadniczo pierwiastki cierpią na podmózgowe węzły chłonne. W niektórych przypadkach objaw ten może być tak wyraźny, że matka oznacza pojawienie się formacji na szyi dziecka z kurzym jajkiem. Tkanka znajduje się w nosogardzieli, a jednocześnie obrzęk, w wyniku czego rodzice mogą zauważyć pojawienie się chrapania u dziecka w nocy, czego nigdy wcześniej nie zaobserwowano. Takie zmiany prowadzą również do zmiany w głosie okruchów - staje się ochrypły, aw niektórych przypadkach znika całkowicie. Starsze dzieci starają się w ogóle nie mówić, z powodu silnego bólu i próbować komunikować się z rodzicami za pomocą gestów.
Trzeci okres choroby, regenerujący, charakteryzuje się zanikaniem opisanych powyżej objawów i normalizacją dobrostanu dziecka.
Jak przebiega leczenie?Przed leczeniem mononukleozy u dzieci planowane jest kompleksowe badanie. Rozpoznanie ustala się na podstawie wyników badań laboratoryjnych.
Proces terapeutyczny z tego rodzaju chorobą obejmuje następujące działania:
- przestrzeganie leżenia w łóżku;
- przeprowadzanie regularnego czyszczenia na mokro w pokoju dziecka;
- chłodne, ciężkie picie;
- terapia witaminowa;
- płukanie jamy nosowej i wkraplanie kropli zwężających naczynia krwionośne;
- płukanie jamy ustnej roztworem antyseptycznym (jodoliną, furacyliną), wywar z rumianku;
- z gorączką przepisaną leki przeciwgorączkowe.
Ogólnie rzecz biorąc, proces leczenia jest objawowy. Aby zwalczać patogen przepisał antybiotyki.
Jaka może być niebezpieczna mononukleoza obserwowana u dzieci?
Przy pierwszych objawach choroby matka powinna pokazać dziecku pediatrę. Pozwoli to na rozpoczęcie leczenia i uniknięcie negatywnych skutków mononukleozy, które mogą wystąpić u dzieci. Należą do nich:
- specyficzna asfiksja - rozwija się w wyniku zwężenia nagłośni (występuje w wyniku proliferacji tkanki limfatycznej pierścienia gardłowego);
- zapalenie mózgu (zapalenie wyściółki mózgu);
- zapalenie opon mózgowych;
- małopłytkowość.