Umiarkowana dysplazja szyjna
W zapobieganiu procesom onkologicznym szyjki macicy zaleca się każdej kobiecie wykonanie analizy cytologii z pewną okresowością. Środki te pomagają w czasie zdiagnozować zmiany strukturalne w tkankach szyjki macicy, a mianowicie umiarkowaną dysplazję płaskiego i cylindrycznego nabłonka, które są bezpośrednio stanem przednowotworowym.
Umiarkowana dysplazja szyjna
Aby lepiej zrozumieć, co rozumie się pod pojęciem umiarkowanej dysplazji, przypomnijmy strukturalne cechy szyjki macicy, a ściślej błony śluzowej.
Pochwa i zewnętrzna część szyjki macicy jest reprezentowana przez uwarstwiony nabłonek płaskonabłonkowy, który z kolei jest podzielony:
- warstwa podstawowa (ograniczona przez tkankę mięśniową i naczynia krwionośne i jest odpowiedzialna za ciągły podział i reprodukcję komórek, zapewniającą odnowienie błony śluzowej);
- warstwa pośrednia (siedlisko komórek na etapie dojrzewania);
- warstwa funkcjonalna (bezpośrednio dojrzewające komórki niekreatynizowane).
W sercu powłoki kanał szyjki macicy znajduje się jednowarstwowy cylindryczny nabłonek z gruczołami wytwarzającymi śluz W przypadku zaburzeń dojrzewania i podziału błony śluzowej obserwuje się atypowe komórki tego rodzaju tkanki. Kiedy ich liczba przekracza dwie trzecie grubości nabłonka - ta patologia nazywa się umiarkowanym stopniem dysplazji.
Leczenie i objawy łagodnej dysplazji szyjnej
Główną przyczyną tej choroby okazała się praktyka medyczna - wirus brodawczaka ludzkiego. Około 1,5 roku bycia w ciele kobiety, 16 i 18 lat, rodzaj tego wirusa może powodować zmiany strukturalne w komórkach nabłonka.
Ponadto do powstania łagodnej dysplazji przyczyniają się następujące czynniki:
- wczesne porody i początek stosunków seksualnych;
- palenie tytoniu, stres, nadmierne picie;
- choroby zakaźne układu rozrodczego;
- osłabienie układu odpornościowego i uraz szyi.
Zasadniczo łagodna dysplazja nabłonka płaskonabłonkowego nie ma charakterystycznych objawów. Dlatego patologię można wykryć tylko poprzez badanie.
Aby zdiagnozować podstawowy proces:
- kolposkopia;
- analiza cytologiczna ;
- biopsja (wykonywana w przypadku wykrycia nieprawidłowości za pomocą dwóch pierwszych metod).
Poniższe wskaźniki wpływają na wybór leczenia dysplazji:
- wiek pacjenta;
- głębokość i rozmiar dotkniętego obszaru;
- współistniejące choroby.
Lekarz indywidualnie dobiera schemat leczenia - z umiarkowanym stopniem procesu można preferować oczekiwanie na taktykę z użyciem immunomodulatorów i ciągłe monitorowanie. W skrajnych przypadkach uciekaj się do metod chirurgicznych.