Limfogranulomatoza - objawy
Limfogranulomatoza odnosi się do rozwoju nowotworu złośliwego, któremu towarzyszy zmiana zlokalizowana w węzłach chłonnych i innych narządach komórek krwiotwórczych. Impulsem do rozwoju choroby jest mutacja komórki innej niż krwiotwórcza na tle infekcji, promieniowania radioaktywnego lub kontaktu ze środkiem chemicznym, chociaż przyczyny choroby Hodgkina pozostają niewyjaśnione. Szczególnie aktywnie badani przez lekarzy jest wersja wirusowego charakteru choroby, w szczególności związana z wirusem Epstein-Barr.
Objawy choroby Hodgkina
We wczesnych stadiach choroba postępuje niezauważalnie, a jedyną rzeczą, która może przyciągnąć uwagę pacjenta, jest wzrost węzła chłonnego, którego konsystencja jest raczej niewielka. Węzły chłonne w szyi zwykle najpierw pęcznieją, ale w niektórych przypadkach początkowo atakowane są węzły śródpiersia, pachy i pachwiny; niezwykle rzadko - zaotrzewnowe węzły.
Objawom powiększenia węzła chłonnego nie towarzyszą bolesne odczucia. Gęsta elastyczna zawartość jest odczuwalna, która później staje się gęstsza i mniej mobilna.
Wymieniając objawy choroby Hodgkina, nie można nie zauważyć tak ważnego objawu, jak podwyższona temperatura ciała, której nie można zmniejszyć przez Aspirynę, Analgin lub antybiotyki. Najczęściej gorączka zaczyna się w nocy i towarzyszy jej obfite pocenie się i nie występuje chłód.
W 30% przypadków pierwszym objawem limfogranulomatozy jest swędzenie skóry, którego nie można usunąć w żaden sposób.
Pacjenci skarżą się również na ból głowy, stawy, utratę apetytu, zmęczenie. Występuje ostra utrata wagi.
Rozpoznanie choroby Hodgkina
W oparciu o skargi pacjenta dotyczące gorączki i powiększonego węzła chłonnego w określonej części ciała, lekarz może podejrzewać chorobę Hodgkina, a badanie krwi może pomóc obiektywnie ocenić objawy. W ten sposób w laboratorium wykrywa się leukocytozę neutrofilową, względną lub bezwzględną limfocytopenię, zwiększoną szybkość sedymentacji erytrocytów. Płytki krwi we wczesnych stadiach choroby z reguły są normalne.
Dalsza diagnostyka implikuje wycięcie węzła, który został uderzony pierwszy. W próbce biopsyjnej znajdują się tak zwane gigantyczne komórki Reed-Berezovsky'ego-Sternberga i / lub komórki Hodgkina. Wykonuje się także USG narządów wewnętrznych i biopsję szpiku kostnego.
Przebieg choroby i rokowanieOprócz węzłów chłonnych choroba w niektórych przypadkach wpływa na śledzionę, płuca, wątrobę, szpik kostny, układ nerwowy, nerki, na tle osłabionego układu immunologicznego rozwijają się grzyby, infekcje wirusowe, które mogą się pogarszać jeszcze bardziej po radioterapii i chemioterapia . Najczęściej naprawiane:
- półpasiec;
- toksoplazmoza ;
- Zapalenie płuc;
- Kandydoza;
- zapalenie opon mózgowych
Istnieją cztery etapy limfogranulomatozy:
- Guz zlokalizowany jest tylko w węzłach chłonnych lub poza nimi w jednym pojedynczym narządzie.
- Guz wpływa na węzły chłonne w kilku obszarach.
- Guz przechodzi do węzłów chłonnych po obu stronach przepony, co wpływa na śledzionę.
- Guz ten rozlewa się na wątrobę, jelita i inne narządy.
W leczeniu choroby Hodgkina chemioterapia stosowana jest w połączeniu z radioterapią lub oddzielnie. Dopuszczalny jest również wariant leczenia dużymi dawkami leków chemioterapeutycznych, po którym pacjent zostaje przeszczepiony szpikem kostnym.
Jeśli chodzi o oczekiwaną długość życia z chorobą Hodgkina, leczenie skojarzone zapewnia remisję w 10 - 20 latach u 90% pacjentów, co stanowi dużą liczbę. Nawet w końcowych stadiach choroby odpowiednio dobrany schemat leczenia daje w 80% przypadków 5 lat remisji.