Park Narodowy Kinabalu
Fantastyczny kraj Malezja bardzo popularny wśród turystów. Rekreacja tutaj jest bogaty, dostępny i różnorodny. Możesz leniwie opalać się na lokalnych i plaże na wyspie , odwiedź wioski narodowe i skosztuj kuchni różnych narodów lub podziwiaj oszałamiające dziedzictwo kulturowe kraj. Jeśli interesuje Cię ekoturystyka - powinieneś zwrócić na to uwagę parki i rezerwy Malezji takie jak Park Narodowy Kinabalu.
Najciekawszy w parku
Kinabalu to pierwszy chroniony park narodowy w Malezji, stworzony przez specjalny dekret w 1964 roku. Park znajduje się w części Malezji Borneo (wschodnie terytorium Malezji) na zachodnim brzegu gubernatora Sabah. Terytorium parku wynosi 754 metry kwadratowe. km wokół góry Kinabalu - najwyższy szczyt Azji Południowo-Wschodniej - 4095,2 m.
W grudniu 2000 r. Park Narodowy Kinabalu został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO jako specjalne terytorium o "wyjątkowej uniwersalnej wartości". Park Kinabalu uważany jest za jeden z najważniejszych biologicznych regionów naszej planety. Na rozległym terenie parku znajduje się 326 różnych gatunków ptaków i około 100 ssaków. Ogólnie Kinabalu ma ponad 4500 gatunków flory i fauny w czterech strefach klimatycznych.
Dla Malajów Góra Kinabalu jest świętą krainą. Według starożytnych legend to właśnie tutaj żyją duchy. Park Narodowy Kinabalu jest bardzo popularny wśród turystów. Przychodzi tu prawie każdy podróżnik. Według oficjalnych statystyk za 2004 r. Park odwiedziło ponad 415 tysięcy turystów i ponad 43 tysiące wspinaczy.
Co zobaczyć?
Kinabalu jest bardzo znane z roślin mięsożernych rosnących u podnóża góry, a także licznych orchidei (rośnie tutaj ponad 1000 gatunków), gigantycznego robaka i czerwonego pijawki Kinabalu. Większość roślin parku ma charakter endemiczny, szczególnie rzadkie są ogrodzone. Ze zwierząt można spotkać jelenie, małpy i malezyjskie niedźwiedzie.
Przez terytorium Parku Narodowego Kinabalu, wycieczki a doświadczonym turystom oferuje się wejście na Mount Kinabalu. Co roku odbywają się tutaj międzynarodowe zawody na najszybsze wejście na szczyt Kinabalu. Pierwszym pułkownikiem na szczyt był brytyjski administrator kolonialny Hugh Low, który osiągnął najwyższy punkt w 1895 roku. Lata później najwyższy szczyt góry Kinabalu został nazwany na jego cześć.
Dla miłośników gorących źródeł w parku zbudowano działający na poprawę zdrowia kompleks Poring Hot Springs. Tutaj można dobrze wypocząć, na przemian zabiegi wodne, spacery po starożytnej dżungli.
Wspinaczka
Góra jest dostępna i łatwa do wspinaczki, nie potrzebujesz specjalnego sprzętu. Nie ma tu żadnych złożonych obszarów, staje się niebezpieczny tylko podczas deszczu i mgły, gdy jest bardzo śliski i traci widoczność. Średnio wspinaczka trwa 2 dni z noclegiem w Laban Rata, z drugim wyjściem rozpoczynającym się bardzo wcześnie rano, około 2 godzin, aby podróżni mogli zobaczyć na szczycie wschodu słońca. Wytrawni i doświadczeni turyści mogą wznosić się i schodzić na jeden dzień, ale nie przyniesie to wiele przyjemności. Najmłodszym zdobywcą szczytu jest dziecko w wieku 9 miesięcy, a najstarszym jest 83-letni turysta z Nowej Zelandii.
Jak się tam dostać?
Większość turystów przyjeżdża do parku transport touroperatorzy w ramach wycieczki. Siedziba Parku Narodowego Kinabalu znajduje się około 90 km od miasta Kota Kinabalu .
Jeśli podróżujesz niezależnie samochodem, podążaj za autostradą nr 22 na współrzędnych i uważaj, ponieważ w połowie drogi jest górska serpentyna. Możesz także wziąć taksówkę z Kota Kinabalu.
Do parku można dojechać minibusem z dworca autobusowego Padang Merdeka w pobliżu nocnego targu. Loty odjeżdżają, gdy wypełniasz minibus, by szybciej jechać, możesz zapłacić za pozostałe miejsca. Od północnego dworca autobusowego miasta Kota Kinabalu do najbliższych miast codziennie kursują autobusy, zatrzymując się tuż przy wejściu do parku.
Zaleca się zabranie płaszcza przeciwdeszczowego, butów górskich i skarpet antypoślizgowych.
