Isoterapia jako metoda korekcji psychologicznej
Isoterapia jest dziś jednym z obszarów popularnej terapii artystycznej. Termin ten oznacza wszystkie rodzaje aktywności z dziećmi, oparte na różnych metodach sztuki.
Po raz pierwszy izotermę zastosowano jako metodę korekty psychologicznej w pracy z dziećmi wywiezionymi z Europy do Stanów Zjednoczonych podczas II wojny światowej. To zabieg plastyczny pomógł dzieciom poradzić sobie z najcięższą traumą psychologiczną i powrócić do normalnego życia.
Dzisiaj stosowanie różnych metod izoterapii w pracy z dziećmi jest niezwykle popularne wśród współczesnych psychologów i nauczycieli. W tym artykule opowiemy o przypadkach, w których stosowane są zabiegi plastyczne oraz o materiałach, z których można korzystać podczas zajęć.
W jakich przypadkach stosuje się leczenie dzieci?
Ogólnie rzecz biorąc, ćwiczenia z zakresu izoterapii są stosowane jako efekt psychologiczny dla młodych pacjentów. Tak więc dzięki rysunkowi psycholog może zrozumieć wewnętrzny świat dziecka i zrozumieć, co go dręczy. Tymczasem istnieje szereg problemów związanych ze stanem zdrowia dzieci, w których leczenie i korekta skutecznie stosuje różne techniki izoterapii, na przykład:
- różne obrażenia psychiczne;
- nerwica;
- depresja;
- lęk;
- autyzm;
- opóźnienie mentalna i rozwój mowy.
Metody izoterapii pomagają dzieciom radzić sobie z różnymi problemami i stresami, uspokajają układ nerwowy. Po zajęciach z dziećmi sen jest często znormalizowany, agresja znika.
W kontaktach z dziećmi wykorzystywane są wszelkie materiały związane ze sztukami wizualnymi - farby, ołówki, plastelina, papier kolorowy itp. Wszystko to jest wykorzystywane w aktywnej formie leczenia sztuką, to znaczy przy tworzeniu własnych dzieł artystycznych.
Ponadto niektóre ćwiczenia z zakresu izoterapii mają formę pasywną, w której w pracy wykorzystuje się gotowe rysunki i inne dzieła sztuki.