Czy poliamoria to nowy związek lub grzech?
Poliamoria (poliamoria) to nowe określenie dla ludzi, którzy nie są zadowoleni z tradycyjnych związków w formacie "mężczyzna-kobieta". Jak przyznaje wielu fanów poliamorii, takie otwarte relacje przyczyniają się do wzrostu satysfakcji życiowej, czyniąc ją bardziej różnorodną i przyjemniejszą.
Co to jest poliamoria?
Według Brandona Wade, twórcy witryny "otwartej umysłowo", poliamoria jest formą "niewierności moralnej" dla ludzi, którzy nie uważają monogamii za wzorcowy związek. Główne warunki poliamorii to uczciwość, świadomość i otwartość. Partner nie powinien cierpieć z powodu obecności innych osób zaangażowanych w związek pary. Spektrum związków poliamorycznych jest nieskończenie szerokie, a liczba zaangażowanych, formy ich relacji i sposób życia zależą wyłącznie od uczestników.
Poliamoria powinna być oddzielona od takich pojęć jak zdrada, zdrada. W następstwie jednego z partnerów, drugi zawsze cierpi, co nie jest zgodne z główną zasadą poliamorii. Bliskim pojęciem jest poligamia, co oznacza specjalną formę małżeństwa, w której jeden z małżonków może mieć więcej niż jednego partnera drugiej płci (poligamia i wieloródka). Poliamoria nie ogranicza tego w ten sposób - w grupie zaangażowanych osób mogą istnieć zarówno związki heteroseksualne, jak i homoseksualne.
Czym jest unii poliamor?
Union polyamori (zaangażowany) może być grupowy lub bezpłatny, otwarty lub zamknięty, mieszany.
- Związek grupowy jest rodzajem rodziny poliamorycznej, w której w obecności skłonności biseksualnych możliwe są wzajemne relacje między sobą. Takie rodziny poliamerów są czasami nazywane "szwedzkimi".
- Wolny związek to grupa kilku poliamorii niezwiązanych ze sobą.
- Polyamori zaangażowane w otwarty sojusz może sobie pozwolić na dowolną liczbę długoterminowych lub krótkoterminowych obligacji.
- W zamkniętej społeczności polyamerów utrzymują relacje ze stałą grupą zaangażowanych osób, bez rozpraszania się przez zewnętrzne związki.
- W mieszanym sojuszu jeden z poliamerów może być otwarty na ulotne połączenia, a drugi może przylgnąć do stałych partnerów.
Polyamory - Psychologia
Jeśli chodzi o psychologię, związki poliamoryczne są bardziej uczciwe niż poligamia lub związek, w którym jeden z partnerów zdradza małżonka. To prawda, że ta szczerość może spowodować załamanie nerwowe, jeśli jeden z zaangażowanych zgadza się na wolną seksualną jedność w celu podtrzymania relacji z kimś, kogo kocha. Ponadto, poliamoria nadaje się tylko dla osób wolnych od opinii publicznej, ponieważ nie jest zatwierdzony przez większość osób.
W niektórych przypadkach poliamoria może być zbawieniem dla osoby. Na przykład, jeśli dana osoba nie jest w stanie monogamii i pod nieobecność zgody małżonka ciągle się zmienia. Same poliamory często wyjaśniają swoje pragnienie różnorodności przez to, że niemożliwe jest żądanie od jednego partnera całej możliwej różnorodności w związkach i życiu seksualnym.
Czy można odmówić poliamory?
Osoba, która nie jest usatysfakcjonowana polihumanizmem w związku, może nie tylko odmówić, ale powinna bezpośrednio poinformować o tym partnera. Polyamory nie akceptuje kłamstw i ukrywania prawdy, każdy w takim związku musi być świadomy i zgadzać się. Osoba skłaniająca się ku wolności seksualnej musi albo znaleźć bliskich światopogląd lub odmówić poliamory ze względu na ukochaną osobę.
Polyamory - książki
Ludzie poliamoryczni coraz częściej stają się bohaterami książek, poczynając od "marzycieli" Bertolucciego.
- K.A. Liszt, D. Easton "The Ethics of Bliss" . Ta książka dotyczy cielesnej strony związków miłosnych. Głównym celem autorów pracy jest wykazanie, że wolne relacje nie wykraczają poza ramy moralności publicznej.
- D. Ebershof "dziewiętna żona". Ta książka, napisana w gatunku powieści kryminalnej, opowiada o trudnych relacjach wewnątrz rodziny dużej rodziny mormonów.
- R. Merle "Malville" . Relacje wolnej miłości w tej pracy rozwijają się na tle postapokalipsy.
- M. Kundera "Nieznośna lekkość bytu". Ta stylowa i filozoficzna praca zafascynuje czytelnika intensywnością pasji i skręconą fabułą. Bohaterowie książki żyją życiem, wędrując w labiryncie perspektywy i ucząc się dualizmu swoich ciał i dusz.