Indywidualna świadomość
Sama świadomość jest wszystkim, co osoba widzi i czuje, będąc w określonym środowisku. Pierwsza wzmianka o nim pojawiła się w starożytności i była uważana jedynie za ludzką duszę.
Taka koncepcja, jak indywidualna świadomość, której cechą jest już sama nazwa, jest najwyższym poziomem ludzkiej psychiki, charakterystycznej tylko dla jednej osoby. Powstaje pod wyraźnym wpływem własnego istnienia, sposób życia społeczeństwo i jest również elementem świadomości społecznej. W naszym artykule opiszemy, jak rozwija się wyższa forma odbicia rzeczywistości człowieka i jak się ona różni.
Indywidualna świadomość i jej strukturaPostrzeganie własnej i publicznej opinii jest swoiste dla świadomości odrębnej osoby. Innymi sowami, urozmaicenie poglądów jest świadomość materialnego życia, zarówno naszego, jak i społecznego. Tak więc osoba tworzy swoje koncepcje nie tylko z własnego bytu, ale także z już utworzonego systemu wierzeń.
Struktura indywidualnej świadomości jest zbiorem idei, uczuć, teorii, celów, obyczajów i tradycji, które same w sobie tworzą rzeczywistość, którą osoba widzi dla siebie, tworząc własne koncepcje naukowe, religijne i estetyczne. Każda osoba jest reprezentantem swojej narodowości, ludzi, miejsca zamieszkania, dlatego jego świadomość jest nierozerwalnie związana ze świadomością całego społeczeństwa.
Istnieją dwa poziomy rozwoju indywidualnej świadomości.
- Pierwszy - początkowy lub pierwotny poziom , powstaje pod wpływem społeczeństwa, koncepcji i wiedzy. Głównymi czynnikami jego powstawania są działania edukacyjne środowiska zewnętrznego, edukacja i poznawanie nowego przez człowieka.
- Drugi poziom - "kreatywny" i "aktywny" , przyczynia się do samorozwoju. W tym okresie człowiek przekształca się, organizuje swój świat, manifestuje inteligencję i ostatecznie dedukuje ideowe przedmioty dla siebie. Głównymi formami rozwoju tego rodzaju indywidualnej świadomości są ideały, cele i wiara, a główne czynniki są uważane za myślenie i wola człowieka.
Kiedy coś na nas wpływa, wynikiem jest nie tylko pewna opinia stworzona i przechowywana w naszej pamięci, ale także powoduje "burzę" emocji. Dlatego drugi poziom rozwoju struktury indywidualnej świadomości można nazwać nie racjonalnym, ale raczej żarliwym poszukiwaniem prawdy, w której człowiek jest stale.