Zwiększona miedniczka nerkowa u dziecka
Niestety wzrost miedniczki nerkowej u dziecka nie jest rzadkością. Ta choroba nazywa się pyeloectasia i może być wrodzona (pojawia się nawet w macicy) lub nabyta. Choroba może wpływać zarówno na lewą, jak i prawą nerkę, rzadziej na nerki w tym samym czasie.
Przyczyną choroby najczęściej jest:
- naruszenie naturalnego przepływu moczu z miednicy i, w konsekwencji, naruszenie krążenia krwi w nerkach;
- nieprawidłowy rozwój górnych dróg moczowych (często nieprawidłowe położenie moczowodu);
- powikłanie choroby nerek: zapalenie, nowotwory, kamienie.
Choroba przebiega w trzech etapach:
- Ekspansja miedniczek nerkowych, w których czynność nerek nie jest zaburzona.
- Ekspansja miednicy i kielicha nerki dziecka, podczas gdy funkcja nerek jest częściowo zaburzona.
- Etap, w którym następuje przerzedzenie tkanek i uszkodzenie nerek.
Zwykle chorobę wykrywa się za pomocą ultradźwięków; tę patologię można wykryć już w 20. tygodniu ciąży, ale w większości przypadków choroba wewnątrzmaciczna zanika sama w wyniku tworzenia się narządów i układów. U noworodków chorobę można wykryć przez obrzęk jamy brzusznej i obecność krwi w moczu noworodka. W pierwszym miesiącu życia dziecka zaleca się wykonanie USG nerek. Wielkość miednicy nerek zależy od wieku dziecka i zwykle wynosi:
- za 2-3 lata - 0,1-1 ml;
- 3-5 lat - 2 ml;
- w okresie dojrzewania - 6-8 ml.
Wzrost miedniczek nerkowych u dzieci w większości przypadków jest uleczalny, ale w przypadku pogorszenia się stanu nerek konieczna jest interwencja chirurgiczna. Leczenie miedniczek nerkowych we wczesnym stadium obejmuje terapię lekową, infuzje ziołowe, a także systematyczne monitorowanie nerek. Interwencja chirurgiczna często wykonywana metodą pieloplastyki, w tym wycięcie wąskiego odcinka moczowodu i tworzenie połączenia (przetoki) między miednicą a moczowodem.