Główną cechą skurczu mięśni serca jest ich częstotliwość, sekwencja i rytm. Jakiekolwiek patologiczne odchylenie tych wskaźników, to normalne wartości wskazują na naruszenie rytmu serca. Arytmie są stanami niebezpiecznymi, które wynikają ze zmian podstawowych funkcji serca.

Przyczyny zaburzeń rytmu serca

Najczęstsze czynniki wpływające na odchylenie rytmu serca od prawidłowych wskaźników są związane z takimi chorobami serca:

  • niewydolność serca;
  • niestabilna dławica piersiowa;
  • zawał mięśnia sercowego;
  • kardiomiopatia;
  • choroba niedokrwienna serca;
  • nabyte lub wrodzone wady rozwojowe;
  • wypadanie płatka zastawki mitralnej;
  • guzy serca;
  • zapalenie mięśnia sercowego .

Przyczynami arytmii mogą być również:

  • przyjmowanie pewnych leków (diuretyków, glikozydów, sympatykomimetyki);
  • tyreotoksykoza;
  • stres;
  • złe nawyki;
  • zaburzenie równowagi elektrolitów.

Często występują idiopatyczne formy patologii o niewyjaśnionym pochodzeniu.

Objawy zaburzeń rytmu serca

Istnieje wiele różnych postaci arytmii, więc jej objawy kliniczne są różnorodne. Typowe objawy choroby:

  • szybkie, szybkie bicie serca;
  • omdlenie;
  • duszność;
  • częste zawroty głowy;
  • uczucie "blaknięcia" serca;
  • lęk;
  • pocenie;
  • zmiana odcienia skóry;
  • "Ciężkie" oddychanie, prawdopodobnie ze świszczącym oddechem.

Aby zdiagnozować obecność tych objawów, nie wystarczy, wykonanie EKG zajmie kilka razy.

Pomoc w nagłych wypadkach na ostre arytmie serca

Biorąc pod uwagę liczne rodzaje opisanego stanu i specyficzność leczenia każdego z nich, osoba, która nie ma wykształcenia medycznego, nie będzie w stanie zapewnić ofierze pełnej opieki przedszpitalnej. Dlatego też, gdy pojawią się pierwsze objawy ataku, należy natychmiast skontaktować się z zespołem specjalistów.

Leczenie arytmii serca

objawy zaburzeń rytmu serca

Arytmii można kontrolować za pomocą leków lub operacji.

Leczenie zachowawcze polega na stosowaniu leków antyarytmicznych (Allapenin, Ritmonorm), a także leków, które korygują pracę układu przewodzącego serca (beta-blokery, glikozydy).

Rozważane są bardziej skuteczne i postępowe metody: