W medycynie niedorozwój nazywany jest niedorozwojem, zarówno wrodzonym, jak i nabytym. Dotyczy to również naczyń krwionośnych zaopatrujących mózg. Hipoplazja lewej tętnicy kręgowej charakteryzuje się zwężeniem światła, przez co płyn biologiczny nie przepływa do tkanek w wymaganej ilości.

Objawy i oznaki niedorozwoju lewej tętnicy kręgowej

Ta patologia może nie objawiać się przez długi czas, ponieważ klinika choroby rozwija się stopniowo i bardzo powoli. Gdy stopień uszkodzenia naczynia jest wystarczająco rozwinięty, pojawiają się następujące objawy kliniczne:

  • bóle głowy i sporadyczne zawroty głowy;
  • znaczny wzrost ciśnienia krwi z powodu wyrównania niedoboru krwi;
  • osłabienie, szczególnie w kończynach;
  • zaburzenia koordynacji ;
  • odczulanie w palcach;
  • obniżona jakość widzenia;
  • zaburzenia nerwowe.

Zazwyczaj objawy po pewnym okresie stają się mniej wyraźne, ponieważ mózg dostosowuje układ naczyniowy i przywraca krążenie krwi, zwiększając obciążenie innych tętnic. Jeśli taka kompensacja nie nastąpi, pacjent może całkowicie lub częściowo stracić zdolność do pracy. W takich przypadkach wykonuje się niedorozwój lewej tętnicy kręgowej. W przypadku tej procedury konieczne jest wykonanie szeregu badań laboratoryjnych, po których komisja lekarzy zdecyduje, czy zapewnić ten status.

Leczenie niedorozwoju lewej tętnicy kręgowej

Leczenie zachowawcze opisywanej choroby to normalizacja krążenia krwi. Stosuje się środki farmakologiczne. leczenie hipoplazji lewej tętnicy kręgowej leki, które promują rozszerzenie naczyń krwionośnych, rozrzedzenie krwi. Zapobiega to występowaniu powikłań, takich jak zakrzepica, zmiany w składzie chemicznym i fizycznym płynu biologicznego, miażdżyca . Ponadto czasami wymagana jest dodatkowa dawka leków normalizujących ciśnienie krwi, leki nootropowe i kompleksy witaminowe.

W ciężkich postaciach niedorozwoju lewej tętnicy kręgowej wskazana jest operacja. Najczęściej zaleca się angioplastykę lub stentowanie naczynia. Pomimo wysokiej skuteczności zabiegów chirurgicznych, nie są one przeprowadzane w stadium 3 i 4 choroby ze względu na ryzyko uszkodzenia ścian tętnic.