Najczęstszą przyczyną wezwania pogotowia jest kryzys nadciśnieniowy, którego objawy są znane około jednej trzeciej pacjentów z nadciśnieniem. Kryzys wymaga pilnej opieki medycznej, która polega przede wszystkim na obniżeniu ciśnienia krwi (BP).
KlasyfikacjaWystępują następujące rodzaje kryzysów:
Kryzys pierwszego typu jest typowy:
Opisane powyżej "objawy wegetatywne" są obserwowane, pacjenci są nadmiernie podekscytowani. Podczas kryzysu hiperkinetycznego adrenalina przeważa we krwi, z powodu której wzrasta skurczowe ciśnienie krwi, rozwija się tachykardia i hiperglikemia (zwiększona glukoza). Głowa bardzo boli w tył głowy, "muchy" migają mi przed oczami, w świątyniach jest ciśnienie.
Główne objawy nadciśnienia tętniczego drugiego typu polegają na wzroście ciśnienia krwi - zarówno górne, jak i dolne dochody osiągają duże wartości, jednak przeważa wzrost rozkurczowego ciśnienia krwi, we krwi jest dużo noradrenaliny. Pacjenci wyglądają na zahamowanych, odczuwają senność, zawroty głowy, ból głowy, nudności.
Często kryzys nadciśnieniowy ma objawy nieodłączne zarówno w pierwszym, jak i drugim rodzaju. W niektórych przypadkach pacjent może rozpocząć drgawki, paraliż, zaburzenia świadomości.
Przyczyny kryzysu nadciśnieniowegoNa rozwój kryzysu wpływają następujące czynniki:
Ponadto przyczyny kryzysu nadciśnieniowego mogą leżeć w obecności choroby, której objawem jest ona. Dlatego często zdarza się kryzys u pacjentów z:
Jednak większość osób z nadciśnieniem tętniczym (stale wysokie ciśnienie krwi) jest podatnych na rozwój kryzysu.
Pierwsza pomocPonieważ kryzys nadciśnieniowy ma poważne konsekwencje, jego objawy należy natychmiast usunąć. Aby to zrobić, stosuj leki obniżające ciśnienie (przeciwnadciśnieniowe):
Ponieważ kryzys rozwija się głównie u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, odpowiednie leki powinny być dostępne. Zanim nadejdzie karetka, musisz umieścić tynki gorczyczne na stopach lub na plecach, zrobić gorące kąpiele stóp i nałożyć zimny kompres na głowę. Pacjent potrzebuje pełnego odpoczynku - fizycznego i emocjonalnego.
W żadnym przypadku nie należy radykalnie obniżać ciśnienia krwi, optymalnie 10 mmHg. o pierwszej