Po stwierdzeniu objawów dysbiozy jelitowej u siebie lub u dziecka, należy udać się do lekarza na badanie i zdać niezbędne testy do badań laboratoryjnych. Indywidualny plan leczenia zostanie opracowany zgodnie z wynikami.
Podstawową recepcję wykonuje terapeuta. Specjalista ten przeprowadza badanie kliniczne, podaje kierunek testów. Zgodnie z wynikami badań zidentyfikowano przyczynę choroby, a terapeuta może skierować pacjenta do gastroenterologa lub do innych lekarzy.
Pierwszym leczeniem jest choroba lub zaburzenie w organizmie, które spowodowało dysbioza jelit. Obejmuje:
Wtedy konieczne będzie przywrócenie normalnej mikroflory jelita i utrzymanie jej w zdrowym stanie.
Najpierw trzeba pamiętać, że jakikolwiek przebieg leczenia antybiotykami wymaga równoczesnego podawania specjalnych leków w celu ochrony normalnej flory jelit. Konieczne jest również uzupełnienie codziennej diety o naturalne produkty mleczne (kefir, jogurt). O tym, jak dokładnie zostaną zachowane środki zapobiegawcze podczas leczenia środkami przeciwbakteryjnymi, będzie zależeć od tego, jak długo będą musiały być leczone dysbakteriozy.
Jeżeli profilaktyka chorób związanych z mikroflorą nie została jeszcze zaobserwowana, konieczne jest przyjmowanie leków naprawczych. Jakie leki w leczeniu dysbakteriozy po antybiotykoterapii:
Ponadto konieczne będzie zwiększenie ilości fermentowanych produktów mlecznych i żywności o dużej zawartości błonnika w diecie.
1. Leczenie Braga:
2. Leczenie jogurtu:
3. Leczenie czosnkiem:
Im lepiej leczyć dysbioza, należy określić lekarza prowadzącego. Pacjenci przepisujący leki lub przepisy ludowe zagrożone powikłaniami i zespołem jelita drażliwego.
Czas trwania leczenia zależy od takich czynników:
Średnio leczenie trwa około 2 tygodni, ale wraz z rozwojem powikłań lub ciężkim stadium choroby, przyczyny dysbiozy mogą trwać do 3-4 miesięcy.
Ostatnie badania w medycynie pokazują, że jelita mają zdolność samodzielnego odnawiania mikroflory dzięki skutecznemu leczeniu chorób, które powodują jej naruszenie. Dlatego przede wszystkim konieczne jest wyeliminowanie w odpowiednim czasie czynników wywołujących rozwój dysbacteriosis. Pomoże to skrócić czas trwania, a nawet uniknąć jego leczenia.