Skąd znasz swój wiek psychologiczny?
Jeśli nie podoba ci się twój wiek w paszporcie, możesz łatwo przekonać się, że widoczna nie jest prawdą. Masz oprócz paszportu ("paszport"), aż trzy grupy wiekowe:
- biologiczne;
- społeczny;
- psychologiczny.
Wiek biologiczny to poziom rozwoju fizjologicznego. Każda grupa wiekowa ma swoje własne kryteria. rozwój . Tak więc, jeśli wciąż nie ma tego, co miało się rozwinąć, twój wiek biologiczny pozostaje w tyle za wiekiem chronologicznym. Jeśli coś innego nie powinno się rozwinąć - biologicznie (lub fizjologicznie), jesteś starszy niż to, co jest napisane w twoim paszporcie.
Wiek społeczny - tak i przez kogo patrzymy w oczy innym. Ten wskaźnik może być w przybliżeniu różny od tego, jak i przez kogo patrzymy w nasze własne oczy.
Poprzednie zdanie dotyczy wieku psychicznego osoby. Ten, który czujemy.
Wiek psychologiczny - ogólne zasady "starzenia się" i "odmłodzenia"
Pojęcie wieku psychologicznego nie jest rzeczą stałą. Jedno lub drugie wydarzenie w życiu może sprawić, że staniesz się "młodym mężczyzną" lub "starą kobietą". Przede wszystkim nasz wiek wewnętrzny zależy od tego, jakie są nasze idee, stereotypów w stosunku do grupy wiekowej, do której należymy chronologicznie.
Tak więc młodzi ludzie w wieku 20 lat często mają tendencję do wyolbrzymiania wieku psychologicznego. Czują się odpowiedzialni, zdecydowani, apodyktyczni - kontrolują życie własnymi rękami (jak im się wydaje).
25 lat to czas, w którym psychologiczny wiek wewnętrzny odpowiada chronologii.
Począwszy od 30 lat ludzie, wręcz przeciwnie, mentalnie "odmładzają" siebie i to może trwać do późnej starości.
Ale wszystkie wskaźniki są wyłącznie indywidualne, istnieją tylko statystyki.
Dziecko, dorastający, dorosły
Wiek psychologiczny człowieka to postrzeganie świata i relacje z innymi ludźmi. Wiek wewnętrzny opiera się na proporcji (harmonii lub dysharmonii) dziecka - nastolatka - osoby dorosłej.
Jeśli wszystko jest proporcjonalne, wiek psychologiczny nie różni się od chronologii. Jeśli istnieje dysharmonia (jedno z "I" przeważa), różnica w liczbach będzie niesamowita.
Dziecko jest odpowiedzialne za radość, marzenia, ciekawość, umiejętność uczenia się i bycie szczęśliwym.
Nastolatek jest odpowiedzialny za twórcze myślenie, za przeciwstawianie się całemu światu.
Dorosły to dyscyplina, odpowiedzialność, kontrola i analiza wszystkiego, co się dzieje.
Jeśli jesteś zainteresowany tym, jak poznać swój wiek psychologiczny, istnieją dwa sposoby, aby to ustalić:
- dokładne (będziesz znać swój wiek w latach odpowiadający twojemu psychicznemu samopoczuciu) zdanie testu ;
- niedokładne (będziesz wiedzieć, które z "ja", które dominujesz) - patrz opis dziecka, nastolatka i osoby dorosłej poniżej.
Dziecko
W psychologii osoby z dominującym dzieckiem nazywane są nosicielami zespołu Petera Penna. Taka osoba przyciąga innych swoim urokiem i beztroską. "Peter Pen" jest pewny, że świat kręci się wokół niego i każdy powinien spełnić swój nastrój. Samoocentryczne "ja", które nie chce słyszeć o odpowiedzialności, pracy, zarobkach.
Nastolatek
Ten rodzaj osobowości nie zakończył się dojrzewaniem. Boi się wielkiego świata, ale jest przeciwko niemu twardy. Ma niską samoocenę, ale rekompensuje to kosztem swojego otoczenia.
Dorosły
Tacy ludzie lubią krytykować wszystkich i wszystko, tworzyć długoterminowe plany i starać się ich przestrzegać. Nie mają dobrej zabawy, nie odpoczywają - nie są do tego zdolni.
Najbardziej przyjemne dla nich jest spokojne, dostatnie życie, bez zmian.
Jeśli dziecko i nastolatek ma depresję, staje się jak stary człowiek.