Czas pracy jest takim okresem, w którym pracownik jest zobowiązany do wykonywania obowiązków służbowych i jest przewidziany przez ustawodawstwo naszego państwa. Istnieje kilka rodzajów regulacyjnych godzin pracy, w zależności od czasu ich trwania:
Prawo pracy przewiduje możliwość pracy nad skróconym czasem pracy dla następujących kategorii pracowników:
Każda firma ma prawo do skrócenia czasu pracy, opierając się na własnych funduszach. Jeżeli inicjatywa ustanowienia krótkiego dnia roboczego pochodzi od administracji, jest zobowiązana powiadomić o tym wszystkich swoich pracowników nie później niż 2 miesiące przed innowacją.
Krótki dzień roboczy w firmie w piątek lub dzień przed świętami można wprowadzić poprzez redystrybucję godzin pracy w ciągu tygodnia. Na przykład, jeśli Twój standardowy dzień pracy trwa 8 godzin, to w związku z redystrybucją możesz otrzymać w piątek krótki siedmiogodzinny dzień pracy.
Ustawodawstwo pracy przewiduje również możliwość przeniesienia do pracy w niepełnym wymiarze, gdy pracownikowi przypisuje się pracę w niepełnym wymiarze godzin lub pracę w niepełnym wymiarze godzin. Praca w niepełnym wymiarze nie oznacza żadnych ograniczeń dotyczących długości płatnego urlopu lub stażu pracy.
Aby poprosić kierownictwo o przeniesienie na krótszy dzień roboczy, należy podejść do wniosku w sposób bardzo odpowiedzialny.
Kobieta ma pełne prawo żądać od swojego pracodawcy, aby ustanowił dla niej skrócony dzień roboczy. Z kolei pracodawca, zgodnie z prawem pracy, jest zobowiązany do przeniesienia pracownic na krótszy dzień roboczy z następujących powodów:
W przypadku, gdy kobieta nie należy do żadnej z tych kategorii, pracodawca nie jest zobowiązany do wyrażenia zgody na jej przeniesienie na krótszy dzień roboczy.
Jeżeli pracodawca odmówi wykonania którejkolwiek z powyższych kategorii pracowników na krótszy dzień roboczy, nałoży się na nią odpowiedzialność administracyjną i formę grzywny, której wysokość określa ustawa.