Pierwsza pomoc dla utonięcia
W szczycie sezonu kąpielowego na plaży istotne są informacje na temat pierwszej pomocy w toneniu, którą każdy musi posiadać, aby być gotowym na uratowanie zagrożonych.
Etapy opieki w nagłych wypadkach podczas utonięcia
Akcje ratownicze podczas utonięcia dzielą się na dwa etapy:
- W wodzie - usunięcie ofiary do brzegu.
- Na brzegu - środki reanimacji ofiary.
Zauważając tonącego, powinieneś szybko dotrzeć do najbliższego miejsca wzdłuż brzegu. Trzeba popłynąć do topielca od tyłu, ponieważ jego konwulsyjne próby wypłynięcia są śmiertelnym zagrożeniem, a dla ratownika bardzo trudno jest uwolnić się od schwytania tonącego. Jeśli dana osoba już zatonęła na dnie, musisz zanurkować i popłynąć do niego wzdłuż dna, wziąć go za rękę, pod mysz lub przez włosy i mocno naciskając od dołu, aby unosić się, pracując z wolną ręką i nogami. Na powierzchni głowy ofiary powinna być trzymana nad powierzchnią wody, płynąca do brzegu. Jeśli w panice, tonący przylgnie do ciebie, zanurzając się pod wodą, powinieneś wziąć głęboki oddech i zanurkować głębiej, tak, że on traci nogę i otwiera ramiona.
Po ekstrakcji z wody konieczne jest określenie rodzaju utonięcia zgodnie z charakterystycznymi cechami:
- Prawdziwe, "niebieskie" utonięcie - twarz i szyja dotkniętego niebieskoszarym kolorem, różowawy pienisty płyn jest przydzielany z nosa i ust, naczynia szyi są opuchnięte. Taki rodzaj utonięcia występuje u osób, które przed utratą przytomności walczyły o swoje życie. W tym przypadku woda dostała się do dróg oddechowych, płuc i żołądka.
- Syncopal, czyli "blady" tonący - skóra jest jasnoszara, bez wyraźnego niebieskiego, w bardzo rzadkich przypadkach występuje wydzielanie piany. W tym przypadku woda nie wnikała do płuc z powodu odruchowego skurczu głośni, co jest częściej obserwowane po kontakcie z bardzo zimną lub chlorowaną wodą. W większości przypadków występuje również odruchowe zatrzymanie krążenia, śmierć kliniczna.
Pomoc medyczna w zakresie utonięcia
Kiedy osoba naprawdę utonęła, musi natychmiast obrócić się na brzuchu, tak aby jego głowa znajdowała się poniżej poziomu miednicy. Następnie użyj palców, aby oczyścić zawartość jamy ustnej i mocno naciśnij na korzeniu języka, aby wywołać odruch wymiotny i stymulować oddychanie.
Jeśli odruch wymiotny jest zachowany, a resztki pożywienia są widoczne w wodzie wypływającej z jamy ustnej, oznacza to, że dana osoba żyje. Dowodem na to jest pojawienie się kaszlu. Następnie należy możliwie jak najdokładniej usunąć wodę z żołądka i płuc w ciągu 5-10 minut, nadal naciskając na podstawę języka w pozycji do dołu. W tym przypadku możesz poklepać ofiarę z tyłu dłonią, a także kilkakrotnie intensywnie wyciskać klatkę piersiową z boków podczas wdechu.
Jeśli po wywieraniu nacisku na język nie było odruchu wymiotnego, nie ma resztek jedzenia w wypływającej wodzie, nie ma kaszlu, ruchów oddechowych, należy natychmiast rozpocząć resuscytację krążeniowo-oddechową. Aby to zrobić, ofiarę należy położyć na plecach i przejść do pośredniego masażu serca i sztuczne oddychanie że co 3-4 minuty powinny być przeplatane z usunięciem zawartości jamy ustnej i nosa, co powoduje obrót osoby na brzuchu.
W przypadku "bladego" utonięcia do sztucznego oddychania i pośredniego masażu serca, należy wykonać natychmiast po stwierdzeniu braku tętna i oddychania, nie tracąc czasu na usunięcie wody.
Masaż serca W przypadku pośredniego masażu serca konieczne jest uwolnienie klatki piersiowej ofiary od odzieży. Jedna ręka powinna być umieszczona na dolnej jednej trzeciej mostka, prostopadle do jego powierzchni, a druga na wierzchu pierwszej ręki 
- równolegle do powierzchni klatki piersiowej. Rytmiczne wstrząsy (częstotliwość 60 - 70 razy na minutę) powinny być mocno naciskane na klatkę piersiową. Około 4 do 5 maszyn musi być na przemian z jednym oddechem ("usta w usta", trzymając nos ofiary lub "usta w nos", trzymając usta). Działania nie kończą się aż do bicia serca i oddechu (do 30-40 minut).
Następnie ofiara wymaga hospitalizacji i opieki medycznej podczas utonięcia, ponieważ nawet jeśli uratowany czuje się dobrze po reanimacji, istnieje ryzyko powikłań (powtarzające się zatrzymanie krążenia, obrzęk płuc niewydolność nerek itp.).