Fibrynogen - norma podczas ciąży
Jednym z najważniejszych wskaźników, które lekarze szczegółowo badają w okresie ciąży u kobiety, jest fibrynogen . Jest to białko, które odgrywa jedną z głównych ról w procesie krzepnięcia krwi. Fibrynogen wytwarzany jest przez komórki wątroby, a następnie dostający się do krwi pod wpływem trombiny przekształca się w fibrynę. Biochemiczna analiza krwi dla fibrynogenu, której szybkość jest określona w laboratorium, jest bardzo ważna zarówno dla matki, jak i płodu. To przez fibrynę powstają skrzepy krwi, które zmniejszają utratę krwi podczas porodu.
Norma fibrynogenu we krwi
Norma fibrynogenu u zdrowych kobiet wynosi 2-4 gramy na 1 litr. Podczas rozwoju płodu w łonie wszystkie systemy organizmu przyszłej matki podlegają wielu zmianom, a także poziom tego białka ma inne znaczenie. Tak więc, tempo fibrynogenu podczas ciąży wynosi do 6 gramów na 1 litr krwi. Wskaźnik ten zaczyna rosnąć od około 3 miesięcy, a pod koniec ciąży osiąga maksymalną wartość. Wynika to z rozwoju krążenia maciczno-łożyskowego. Ponadto podczas porodu istnieje ryzyko utraty dużej ilości krwi, więc organizm zaczyna produkować białko, które sprzyja jego krzepnięciu.
W celu określenia szybkości fibrynogenu, kobietom w ciąży przepisuje się badanie krwi - koagulogram. Analizę wykonuje się rano na czczo, pobierając krew z palca lub żyły. Bardziej szczegółową analizę nazywa się hemostazyogramem. Lekarz przepisuje analizę w 1, 2 i 3 trymestrze ciąży. Wskaźnik ten może się nieznacznie różnić w zależności od ogólnego stanu i czasu trwania ciąży. Tak więc w pierwszym trymestrze poziom fibrynogenu może wynosić od 2,3 g do 5 g, w drugim - od 2,4 g do 5,1 g, aw trzecim - od 3,7 g do 6,2 g.
Fibrinogen - nieprawidłowość u kobiet w ciąży
Przy każdym odchyleniu wskaźnika zakłóca się układ krzepnięcia krwi, dlatego niski lub wysoki poziom fibrynogenu w czasie ciąży zawsze powoduje u lekarza poważne obawy dotyczące zdrowia nienarodzonego dziecka i bezpiecznego wyniku porodu .Jeśli fibrynogen jest wyższy niż norma, istnieje ryzyko nadmiernych zakrzepów krwi w naczyniach, co może prowadzić do upośledzonej czynności sercowo-naczyniowej. Wzrost tego wskaźnika może wskazywać na obecność procesów zapalnych w organizmie kobiety ciężarnej - wirusa, infekcji lub procesu śmierci tkanek. Taka sytuacja może wystąpić, gdy kobieta ma grypę, ostrą infekcję wirusową dróg oddechowych lub zapalenie płuc.
Spadek tempa może doprowadzić do dużej utraty krwi podczas porodu. Przyczyną obniżenia stężenia fibrynogenu w czasie ciąży może być późne zatrucie (gestoza) lub brak witamin B12 i C. Inną przyczyną braku wytwarzania białka jest DIC. Choroba ta jest związana z naruszeniem krzepliwości krwi z powodu wytwarzania dużej liczby substancji tromboplastycznych.
Istnieją również bardziej poważne przypadki, gdy fibrynogen jest znacznie poniżej normy, w wyniku czego hipofibrynogenemia rozwija się w ciele kobiety w ciąży. Ta choroba może być wrodzona lub nabyta. W pierwszym przypadku białko jest produkowane, ale nie spełnia swoich funkcji lub nie jest w ogóle produkowane. Nabytą postać choroby obserwuje się właśnie w czasie ciąży. W tym przypadku liczba spada do 1-1,5 grama. 
za litr.
Przyczyną wystąpienia hipofibrynogenezy u kobiet w ciąży może być: przerwanie łożyska, śmierć płodu i przedłużająca się obecność w macicy, lub zator owodniowy (Rozwija się w związku z wnikaniem płynu owodniowego do krwi matki).
Analiza określająca poziom fibrynogenu jest jednym z ważnych etapów obserwacji okołoporodowej. Ta metoda pozwala wykluczyć lub zidentyfikować potencjalne ryzyko normalnego rozwoju płodu i przebiegu pracy. Dlatego konieczne jest regularne poddawanie się badaniom i stosowanie się do zaleceń lekarza.