Żeński układ rozrodczy
W strukturze kobiecego układu rozrodczego zwykle rozróżnia się dwie grupy narządów: wewnętrzną i zewnętrzną. Pierwsze znajdują się bezpośrednio w jamie miednicy i obejmują: jajniki, jajowody, macicę, pochwę. Zewnętrzne organy kobiecego układu rozrodczego znajdują się bezpośrednio w regionie krocza. Należą do nich: łonowe, duże, a także małe wargi sromowe, łechtaczka, błona dziewicza, gruczoł Bartholina. Rozważ te struktury anatomiczne bardziej szczegółowo.
Jajnik, należący do gruczołów dokrewnych, jest połączonym organem eliptycznym. Jego długość jest niewielka - około 4 cm, a szerokość nie przekracza 2,5. Mimo tak małych rozmiarów, to właśnie ten narząd układu rozrodczego odgrywa najważniejszą rolę w syntezie hormonów płciowych - estrogenu i progesteronu.
Prawdopodobnie macica w anatomii kobiecego układu rozrodczego zajmuje centralną pozycję. Ten niesparowany, mięsny narząd jest naczyniem dla płodu. Pomimo niewielkich rozmiarów (7,5 cm długości i 5 cm szerokości), w czasie ciąży macica zwiększa się kilkakrotnie i w pełni odpowiada rozmiarowi płodu. Ten narząd znajduje się w środkowej części jamy miednicy, bezpośrednio pomiędzy pęcherz i odbytnicy.
W macicy często wydzielają dno, ciało i szyję. Normalnie, kanał szyjki macicy (szyjki macicy) zawiera śluz, który, gdy dziecko się rodzi, kondensuje i tworzy zatyczkę, która zapobiega wnikaniu patogenów do układu rozrodczego.
Rury jajowodów są parami wewnętrznych genitaliów u kobiet. Ich długość sięga 11 cm, każda rura zawiera część macicy (umiejscowioną w ścianie macicy), przesmyk (nieco zwężoną część), ampułkę (przedłużoną część), która kończy się lejkiem z licznymi małymi wypustkami - frędzlami. To dzięki niemu dojrzewająca komórka jajowa uwalniana do jamy brzusznej po owulacji.
Pochwa to wewnętrzny narząd płciowy u kobiet, który ma bezpośrednią komunikację ze środowiskiem zewnętrznym. Jego długość wynosi około 7-10 cm, jednak w stanie wzbudzonym i podczas procesu generycznego może on wzrastać. Dzieje się tak ze względu na wygładzenie wewnętrznych fałd ciała.
Aby w pełni zrozumieć strukturę kobiecego układu rozrodczego, należy rozważyć te anatomiczne struktury, które należą do zewnętrznych narządów płciowych.
Łono jest częścią dolnej części przedniej ściany brzusznej, która ma trójkątny kształt i jest pokryta włosami na początku dojrzewania. Znajduje się bezpośrednio przed stawem łonowym. Ma dobrze zaznaczony tłuszcz podskórny.
Od dołu pubis wchodzi do warg sromowych większych, zaokrąglonych fałd o długości około 7 cm i nie większej niż 2 cm, a skóra zewnętrznej powierzchni warg pokrywa się włosami. W grubości tej anatomicznej formacji znajduje się tłuszcz podskórny.
Małe wargi sromowe kryją się za dużymi i są niczym więcej niż fałdami skóry. Z przodu są połączone lutem, który pokrywa łechtaczkę, a za nimi wsuwają się w tylny węzełek.
Łechtaczka w swojej wewnętrznej strukturze przypomina penisa. Składa się z ciał jamistych, które są wypełnione krwią podczas stosunku płciowego i zwiększają rozmiar ciała.
Błona dziewicza to cienka błona śluzowa pokrywająca wejście do pochwy. Podczas pierwszego stosunku seksualnego dochodzi do jego zerwania, czemu towarzyszy lekkie krwawienie.
Gruczoły Bartholina znajdują się w grubości warg sromowych. Podczas stosunku wydzielają środek nawilżający, który nawilża pochwę.
Aby lepiej wyobrazić sobie strukturę kobiecego układu rozrodczego, z którego jest zbudowany, przedstawmy schemat, który jasno pokazuje położenie głównych narządów.
