Intensywne skurcze kilku mięśni w ciele, z reguły kończyn, na tle podwyższonej temperatury ciała (od 37,8 stopnia) lub neuroinfekcji są drgawkami gorączkowymi. Zjawisko to obserwuje się zwykle u dzieci w wieku poniżej 5 lat, dorośli cierpią na patologię niezwykle rzadko, głównie w połączeniu z poważnymi chorobami neurologicznymi.

Przyczyny i skutki drgawek gorączkowych

Ustalenie dokładnych czynników wywołujących skurcz mięśni spastycznych nie było możliwe. Istnieje przypuszczenie, że napady drgawkowe występują w wyniku naruszenia procesów hamujących w organizmie.

Istnieją typowe i nietypowe formy tej patologii.

Pierwszemu rodzajowi napadów towarzyszy zaangażowanie niemal wszystkich kończyn w procesie (uogólnienie), utrata przytomności . Napad trwa mniej niż 15 minut i nie jest powtarzany przez co najmniej 24 godziny.

Nietypowe drgawki gorączkowe charakteryzują się takimi objawami, jak wysoki czas trwania (od 15 minut do 12-20 godzin), ogniskową - przewaga skurczów w dowolnej części ciała. Napady te można powtarzać kilka razy dziennie.

U dorosłych jest to atypowa postać drgawek gorączkowych, chociaż jest to niezwykle rzadkie, a nawet wyjątkowe zjawisko. Z reguły występują one na tle epilepsji i poważnych chorób neurologicznych. Nie znaleziono innych przyczyn tego stanu w okresie dorosłości.

Jedyną niebezpieczną konsekwencją opisanych patologii jest postęp epilepsji i uszkodzenie układu nerwowego.

Pierwsza pomoc w przypadku drgawek gorączkowych

Środki, które należy podjąć w trakcie zajęcia:

  1. Połóż pacjenta na płaskiej, twardej powierzchni, z dala od ostrych, ciężkich i urazowych przedmiotów.
  2. Obróć ciało na bok, głową w dół. Zapobiegnie to przedostawaniu się śliny, wymiocin i pokarmów do układu oddechowego.
  3. Zapewnij swobodny przepływ chłodnego powietrza do pomieszczenia, aby obniżyć temperaturę ciała.

Inne działania nie są wymagane przed przybyciem specjalistów.

Czego nie robić w przypadku drgawek gorączkowych:

  1. Próbuję dostać język. W przeciwieństwie do popularnego mitu, nie można go połknąć.
  2. Przedstaw wszystkie przedmioty w swoich ustach. Takie manipulacje mogą prowadzić do urazów szczęk i zębów, których fragmenty mogą przedostać się do dróg oddechowych.
  3. Wymuś zatrzymanie ofiary. Nie ma to wpływu na czas trwania i intensywność skurczu.
  4. Ożyw pacjenta za pomocą sztucznego oddychania.
  5. Podaj przed końcem zajęcia jakiegokolwiek leku lub wody.

Odpowiednia terapia zostanie przeprowadzona przez zespół lekarzy.

Leczenie drgawek gorączkowych

Konserwatywne podejście obejmuje 2 rodzaje terapii:

1. Bezpośrednie leczenie napadów (dawkowanie wskazane na 1 kg masy ciała na dzień):

  • Seduxen lub Diazepam w stężeniu 0,2-0,5 mg;
  • Lorafen lub Lorazepam, od 0,005 do 0,02 mg;
  • Fenobarbitalpo 3-5 mg;
  • Ibuprofen 5-10 mg, do 4 razy dziennie;
  • Paracetamol 10-15 mg, nie więcej niż 5 razy w ciągu 24 godzin;
  • Naproksen 5 mg dwa razy na dobę.

2. Zapobiegawcze leczenie (między napadami):

  • Clobazam 0,5 mg;
  • Diazepam, 0,4 mg co 8 godzin przez pierwsze 48 godzin po ataku.

Warto zauważyć, że skuteczność terapii prewencyjnej nie została udowodniona. Niektórzy lekarze zalecają długotrwałe przyjmowanie leków przeciwpadaczkowych przez okres 2-5 lat:

leczenie drgawek gorączkowych
  • Karbamazepina;
  • Fenobarbital;
  • Valproate;
  • Fenytoina;
  • Diakarb ;
  • Acetazolamid.

Inni eksperci radzą, aby porzucić wszelkie leki poza napadami. Ale w każdym przypadku wymaga systematycznej wizyty u neurologa, regularnego badania, testów instrumentalnych i laboratoryjnych.