Piękno i zdrowie Zdrowie kobiet

Nadciśnienie tętnicze

Nadciśnienie samoistne (nadciśnienie) jest najczęstszą postacią nadciśnienia. Zastanów się, jakie jest istotne nadciśnienie, jakie są objawy tej choroby i jak jest ona leczona.

Co to jest nadciśnienie samoistne?

Głównym nadciśnieniem tętniczym jest pierwotne nadciśnienie tętnicze, którego rozpoznanie polega na wykluczeniu wtórnego nadciśnienia tętniczego. Jest to przewlekła patologia związana z podwyższonym ciśnieniem krwi. W jego rozwój może być zaangażowanych wiele czynników, w tym:

  • predyspozycje genetyczne wynikające z mutacji genów;
  • palenie, nadużywanie alkoholu;
  • stosowanie dużych ilości soli (nadmiar sodu);
  • brak pewnych witamin i mikroelementów;
  • otyłość ;
  • hipodynamia;
  • częsty stres;
  • podeszły wiek itp.

Objawy nadciśnienia tętniczego pierwotnego

Choroba często przebiega bezobjawowo, a jedyną swoistą jej manifestacją przez długi czas może być tylko wysokie ciśnienie krwi. Granica uważana jest za wartość ciśnienia skurczowego ("górnego") 140-159 mm Hg. ul. i rozkurczowe - 90-94 mm Hg. ul.

W niektórych przypadkach, we wczesnym stadium, pacjenci zauważają następujące nawracające objawy:

  • bóle głowy na czole lub szyi;
  • zawroty głowy;
  • kołatanie serca;
  • szum w uszach ;
  • podwójne widzenie w oczach.

Podobne objawy nasilają się podczas gwałtownego wzrostu ciśnienia krwi (przełom nadciśnieniowy). Z biegiem czasu powstają nieodwracalne zmiany w narządach wewnętrznych i naczyniach krwionośnych. Narządy docelowe to: serce, mózg, nerki.

Stadium nadciśnienia pierwotnego:

  1. Łagodny - charakteryzuje się okresowym wzrostem ciśnienia krwi (ciśnienie rozkurczowe - ponad 95 mm Hg.). Normalizacja nadciśnienia tętniczego jest możliwa bez stosowania leków.
  2. Medium - charakteryzuje się stabilnym wzrostem ciśnienia krwi (ciśnienie rozkurczowe - 105-114 mm Hg. Art.). Na tym etapie można wykryć zwężenie tętniczek, rozszerzone żyłki, krwotoki w dnie w przypadku braku innych patologii.
  3. Ciężkie - charakteryzujące się stabilnym wzrostem ciśnienia krwi (ciśnienie rozkurczowe - ponad 115 mm Hg.). Ciśnienie krwi nie jest normalizowane nawet po rozwiązaniu kryzysu. Na tym etapie zmiany dna oka stają się bardziej wyraźne, rozwija się arterio-i stwardnienie tętnic, przerost lewej komory i rozwój miażdżycy. Istnieją patologiczne zmiany w innych narządach wewnętrznych.

Leczenie nadciśnienia tętniczego

Głównym zadaniem w leczeniu pierwotnego nadciśnienia tętniczego jest minimalizacja ryzyka wystąpienia powikłań sercowo-naczyniowych i innych, a także zgonu z ich powodu. W tym celu konieczne jest nie tylko obniżenie ciśnienia krwi do normalnego poziomu, ale także zminimalizowanie wszystkich czynników ryzyka. Leczenie tej patologii odbywa się od wielu lat.

Pacjenci powinni zmienić swój styl życia, a mianowicie:

  1. Przestań pić i palić.
  2. Normalizuj masę ciała.
  3. Normalizuj tryb pracy, odpoczynek i sen.
  4. Zrezygnuj z siedzącego trybu życia.
  5. Zmniejsz spożycie soli kuchennej.
  6. Stosuj dietę z przewagą pokarmów roślinnych i zmniejszaj spożycie tłuszczów zwierzęcych.

Leczenie farmakologiczne sugeruje stosowanie leków hipotensyjnych, niezbędne nadciśnienie tętnicze które są podzielone na kilka klas:

  • diuretyki;
  • antagoniści wapnia;
  • agoniści receptora imidazoliny;
  • inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę;
  • antagoniści receptora angiotensyny II;
  • α i β-blokery.

Wybór leku (lub kombinacji kilku leków) jest przeprowadzany przez lekarza w zależności od stadium choroby, wieku pacjenta i współistniejących chorób.