Emalia jest zewnętrzną ochronną powłoką zębów. Jest to solidna tkanina o wysokiej zawartości substancji nieorganicznych, która chroni zęby przed uszkodzeniami mechanicznymi i atakami chemicznymi. Dzisiaj patologia, taka jak niedorozwój szkliwa zębów, nie jest rzadkością - niedorozwój tkanek szkliwa związany z zaburzeniami procesów metabolicznych w tworzeniu się zębów. Co do zasady, choroba jest diagnozowana na mleku lub zębach stałych w dzieciństwie i jest nie tylko poważną wadą estetyczną, ale także czynnikiem predysponującym do rozwoju próchnicy i innych zmian.
Rozwój patologii w okresie embrionalnym spowodowany jest naruszeniem rozwoju płodowego związanego z narażeniem organizmu kobiety w ciąży na niekorzystne czynniki wewnętrzne i zewnętrzne. Wśród nich są następujące:
Hipoplazja szkliwa zębów stałych jest spowodowana poważnymi zaburzeniami procesów metabolicznych w ciele dziecka, które rozwijają się od około szóstego miesiąca życia. Przyczynami tego mogą być takie czynniki:
Hipoplazja szkliwa zębów stałych może mieć charakter systemowy, jeśli patologiczny proces wpływa na tkanki ochronne kilku zębów jednocześnie lub miejscowo, w których jeden ząb ulega uszkodzeniu. Objawy zewnętrzne mogą być różne, mianowicie rozróżniają takie formy patologii według objawów klinicznych:
W niektórych przypadkach szkliwo na powierzchni zębów może być całkowicie nieobecne. Takie uszkodzenie wskazuje na poważne naruszenie tkanek zęba i nazywane jest aplazja. Zasadniczo aplazji towarzyszą inne wady rozwojowe.
Przy niewielkim stopniu hipoplazji i braku znaczących wad, nie jest wymagane specjalne leczenie. Zaleca się jedynie remineralizację terapii w celu zapobiegania próchnicy i starannego przestrzegania środków higieny jamy ustnej.
W innych przypadkach, w zależności od ciężkości patologii, można przepisać: