Hipoplazja szkliwa
Emalia jest zewnętrzną ochronną powłoką zębów. Jest to solidna tkanina o wysokiej zawartości substancji nieorganicznych, która chroni zęby przed uszkodzeniami mechanicznymi i atakami chemicznymi. Dzisiaj patologia, taka jak niedorozwój szkliwa zębów, nie jest rzadkością - niedorozwój tkanek szkliwa związany z zaburzeniami procesów metabolicznych w tworzeniu się zębów. Co do zasady, choroba jest diagnozowana na mleku lub zębach stałych w dzieciństwie i jest nie tylko poważną wadą estetyczną, ale także czynnikiem predysponującym do rozwoju próchnicy i innych zmian.
Przyczyny hipoplazji szkliwa zębów
Rozwój patologii w okresie embrionalnym spowodowany jest naruszeniem rozwoju płodowego związanego z narażeniem organizmu kobiety w ciąży na niekorzystne czynniki wewnętrzne i zewnętrzne. Wśród nich są następujące:
- Choroby zakaźne i zapalne (zapalenie żołądka, zapalenie okrężnicy, zapalenie dwunastnicy itp.);
- patologia układu sercowo-naczyniowego;
- niedobór wody;
- niewłaściwa pozycja płodu;
- złe nawyki (spożywanie alkoholu, palenie);
- narażenie na promieniowanie, substancje toksyczne, wysokie temperatury;
- infekcje przenoszone na płód przez łożysko (grypa, toksoplazmoza, różyczka, itp.);
- ciężka toksyna;
- uraz porodowy.
Hipoplazja szkliwa zębów stałych jest spowodowana poważnymi zaburzeniami procesów metabolicznych w ciele dziecka, które rozwijają się od około szóstego miesiąca życia. Przyczynami tego mogą być takie czynniki:
- encefalopatia;
- ciężkie atopowe zapalenie skóry;
- krzywica;
- ciężkie choroby zakaźne i ropne;
- niedokrwistość z niedoboru żelaza ;
- choroby nerek i układu trawiennego;
- patologia gruczołów dokrewnych.
Objawy kliniczne hipoplazji szkliwa
Hipoplazja szkliwa zębów stałych może mieć charakter systemowy, jeśli patologiczny proces wpływa na tkanki ochronne kilku zębów jednocześnie lub miejscowo, w których jeden ząb ulega uszkodzeniu. Objawy zewnętrzne mogą być różne, mianowicie rozróżniają takie formy patologii według objawów klinicznych:
- Spotted forma hipoplazja - jest najczęściej obserwowany i przejawia się w postaci gładkich, błyszczących białych plam na powierzchni zęba, o wyraźnych granicach i umiejscowionych symetrycznie.
- Postać erozyjna hipoplazja to pojawienie się na zębach symetrycznie rozmieszczonych okrągłych defektów, reprezentujących obszary ścienienia szkliwa.
- Zaniedbana forma hipoplazji jest mniej powszechna, z rowkowanymi rowkami pojawiającymi się na szkliwie zębów, charakteryzującymi się różną głębokością i szerokością. W dolnej części tych rowków szkliwo jest cienkie lub zupełnie nieobecne.
- Forma mieszana - w tym przypadku występuje naprzemienne białe plamki z obszarami erozji lub kombinacja białych plam, erozji i rowków.
W niektórych przypadkach szkliwo na powierzchni zębów może być całkowicie nieobecne. Takie uszkodzenie wskazuje na poważne naruszenie tkanek zęba i nazywane jest aplazja. Zasadniczo aplazji towarzyszą inne wady rozwojowe.
Leczenie hipoplazji szkliwa zębów
Przy niewielkim stopniu hipoplazji i braku znaczących wad, nie jest wymagane specjalne leczenie. Zaleca się jedynie remineralizację terapii w celu zapobiegania próchnicy i starannego przestrzegania środków higieny jamy ustnej.
W innych przypadkach, w zależności od ciężkości patologii, można przepisać:
- wybielanie zębów ;
- szlifowanie nierównej powierzchni zębów;
- wypełnianie materiałami kompozytowymi;
- montaż fornirów na przednich powierzchniach zębów lub koron.