Wypalenie emocjonalne - co to jest i jak sobie z nim radzić?
Wypalenie emocjonalne jest mechanizmem ochrony psychologicznej, który występuje w przypadku długotrwałej presji na osobowość czynników stresowych związanych z określonym rodzajem aktywności. Specjaliści każdego zawodu podlegają temu syndromowi.
Wypalenie emocjonalne w psychologii
Zjawisko wypalenia emocjonalnego (zespół wypalenia zawodowego) - po raz pierwszy opisane przez amerykańskiego psychiatrę G. Freudenberga. Jest to stopniowo rosnący stan emocjonalnego wyczerpania, prowadzący do osobistych deformacji różnych głębokości, aż po poważne naruszenia procesów poznawczych i chorób psychosomatycznych. Ludzie z postępującym wypaleniem emocjonalnym obojętny do ich pracy i cynicznie wobec innych.
Przyczyny wypalenia
Zapobieganie wypaleniu emocjonalnemu opiera się na eliminacji czynników, które pociągały za sobą ten stan. Przyczyny prowadzące do wypalenia emocjonalnego:
- intensywna komunikacja, interakcje z ludźmi, którzy mają różne pole psycho-emocjonalne, do każdego, kogo powinieneś być w stanie dostosować i nie popaść w konflikt;
- praca, która pociąga za sobą ogromną odpowiedzialność (wojsko, lekarze), gdy pracownik jest zmuszony podejmować ważne decyzje w środowisku wielozadaniowym, a od tego zależy życie innych;
- twarda samokontrola, jeśli praca związana jest z reklamą;
- szybki nowoczesny rytm istnienia z wieloma stresującymi czynnikami.
Objawy wypalenia
Objawy zespołu początkowo nieodróżnialne od wystąpienia takich stanów jak przepracowanie w wyniku stresu, podobne do nerwicy i depresji. Znaki wypalenia:
- zmęczenie;
- ogólne osłabienie w ciele;
- częste migreny i zawroty głowy;
- nagłe uczucie smutku;
- problemy z wagą (otyłość lub procesy dystroficzne);
- obniżona odporność i częste choroby dróg oddechowych;
- problemy ze snem (bezsenność lub senność);
- postępowy pesymizm ;
- uchylanie się od obowiązków służbowych.
Etapy wypalenia zawodowego
Emocjonalne wypalenie zaczyna się niezauważalnie i jest odbierane jako zwykłe zmęczenie. Istnieje kilka teorii opisujących etapy wypalenia emocjonalnego. Psycholog J. Greenberg opisał rodzaje wypalenia emocjonalnego w 5 etapach:
- "Miesiąc miodowy" - etap 1. Specjalista jest zadowolony ze swojej pracy, radzi sobie z aktualnymi obciążeniami, pokonując naprężenia, ale zderzając się, za każdym razem z kolejnym czynnikiem stresu, zaczyna się niezadowolenie.
- "Brak paliwa" - etap 2. Występują problemy z zasypianiem. Brak motywacji i motywacji, zachęta ze strony przywódców prowadzi do myśli o niepotrzebności, spadku wydajności, apatii "przewraca się". Zainteresowanie pracą w tej organizacji zostało utracone. Jeśli istnieje motywacja (na przykład, wydawane jest zaświadczenie o honorach), pracownik nadal pracuje energicznie, ale ze szkodą dla zdrowia.
- "Przewlekłe objawy" - etap 3. Pracoholizm prowadzi do wyczerpania, wyczerpania zasobów nerwowych. Towarzyszy mu drażliwość, złość lub depresja oraz poczucie zakrętu i braku czasu.
- "Kryzys" - 4 etap. Niezadowolenie z siebie jako eksperta rośnie, powstają choroby psychosomatyczne, niska zdolność do pracy i zły stan zdrowia.
- "Przełamując mur" - etap 5. Choroby stają się przewlekłe z częstymi zaostrzeniami z zagrożeniem życia (zawał mięśnia sercowego, udary). Zagrożenie kariery.
Zespół wypalenia
Profesjonalne wypalenie emocjonalne - nie ma takiej specjalności, w której to zjawisko nie mogłoby powstać, ulubiona praca czasami wywołuje apatię, niechęć do niej i ogromne poczucie bezradności. Im więcej czasu upływa od początku syndromu i nie bierzesz odpowiedzialności za ich stan i chęć zrobienia czegoś z nim - silniejsza zawodowa i osobista deformacja osoby.
Emocjonalne wypalenie nauczycieli
Zespół wypalenia zawodowego u nauczycieli powstaje z powodu zwiększonego stresu i odpowiedzialności za każdego ucznia. W każdej klasie są "trudne" dzieci, którym potrzebne jest specjalne podejście, a to nie gwarantuje wystąpienia konfliktów. Emocjonalne wypalenie nauczycieli powstaje z innych powodów:
- wysokie codzienne obciążenia intelektualne;
- brak równowagi między kosztami psycho-energetycznymi a rekompensatą materialną;
- czynniki stresogenne podczas interakcji z rodzicami;
- konflikty w zespole.
Zapobieganie syndromowi wypalenia emocjonalnego w pracy nauczyciela:
- doceń siebie jako wysokiej klasy specjalisty;
- być w stanie dostrzec wartość powstających konfliktów: o co chodzi, co jest cenne, co pojawiło się w momencie konfliktu;
- odbicie twojego stanu.
Wypalenie emocjonalne przez lekarzy
Wypalenie emocjonalne w personelu medycznym może być niebezpieczne dla pacjentów - zmniejszenie krytyczności ich działań podczas procedur i manipulacji, cynizm, utrata sympatii dla pacjenta, jako osoby, a nie "materialne" prowadzą do zaniedbań i błędów prowadzących do możliwej śmierci pacjent. Wypalenie emocjonalne w pracy dla lekarza jest niepokojącym sygnałem, że ważne jest, aby ponownie rozważyć swoją postawę i czy istnieją niepokojące powody do podjęcia działań zapobiegawczych.
Mamusia wypalenia emocjonalnego
Wychowywanie dziecka to ogromna praca fizyczna i psychiczna, a także duża odpowiedzialność. Emocjonalne wypalenie matek na urlopie macierzyńskim jest zjawiskiem częstym, występuje z następujących powodów:
- nadpobudliwość dziecka "przez chwilę wytchnienia" - nie ma czasu na odpoczynek;
- obsesja na punkcie dziecka i obowiązki domowe tworzy poczucie błędnego koła, izolacja "dzień świstaka";
- dziecko często choruje, a niekończące się podróże do lekarzy są bardzo wyczerpujące;
- brak wsparcia i pomocy ze strony osób bliskich;
- chęć robienia jak najwięcej rzeczy w domu, oprócz tych, które są szczególnie związane z dzieckiem.
Co można zrobić:
- rozprowadzać wieczorem sprawy związane z rodziną do najważniejszych;
- zacznij więcej spać, rzeczy będą czekać;
- przeznaczyć 1 - 2 razy w tygodniu dla siebie: procedury kosmetyczne, masaż, wizyta w klubie fitness - zostaw dziecko dla ojca lub rodziców;
- śledź swój stan emocjonalny, a nie "blokuj" emocje, ale zacznij je wyrażać.
Diagnozowanie i zapobieganie wypaleniu
Środki zapobiegawcze i punktualna diagnoza wypalenia emocjonalnego służą do śledzenia zaburzonej równowagi psychoemocjonalnej i podjęcia kroków w celu zapobieżenia lub złagodzenia stanu. Autodiagnostyka może być przeprowadzona za pomocą pytań, na które szczerze musisz odpowiedzieć:
- Czy lubię tę pracę;
- Czy widzę siebie tutaj w 1,2,3 roku (na tej samej lub wyższej pozycji);
- Do czego dążę?
- Co jest ważne w mojej pracy?
- Jaka jest korzyść z tej pracy?
- Czy chcę dalej rozwijać się w tym zawodzie;
- Co się zmieni, jeśli odejdę z tej pracy?
Metody zapobiegania wypaleniu
Od dawna wiadomo, że łatwiej jest zapobiegać niż leczyć, dlatego tak ważne jest zapobieganie wypaleniu emocjonalnemu. Jeśli w najbliższej przyszłości nie ma możliwości odwiedzenia psychologa, musisz sam zacząć działać. Emocjonalnego psychologicznego wypalenia można zapobiec lub odłożyć na czas, stosując się do prostych zasad:
- prawidłowa organizacja reżimu pracy, ładunek musi być adekwatny;
- Nie podejmujcie pracy w domu, wszystko powinno się odbywać w miejscu pracy;
- ćwiczenia kilka razy w tygodniu, wiadomo, że sporty zwiększają produkcję hormonów radości i spokoju (serotoniny, dopaminy);
- co najmniej 2 razy w roku, aby zmienić sytuację, podróżować (zawsze można znaleźć opcje podróży budżetowych);
- pełny sen jest jednym z najważniejszych aspektów wydajności pracy, stały brak snu prowadzi do niezadowolenia z życia i chronicznego zmęczenia;
- Zmniejsz spożycie kofeiny w pracy iw domu, porzuć papierosy;
- brać odpowiedzialność za swoją pracę, a nie wchodzić w pozycję pracowników i pomagać potrzebującym - aby narysować linię i umiejętność mówienia "nie";
- wybierz swoje hobby hobby - wielkie uwolnienie mózgu, zmiana wrażeń;
- jeśli praca nie przynosi przyjemności, szczerze to przyjmij do siebie i zacznij podejmować kroki ku pracy swoich marzeń.
Wypalenie emocjonalne - jak walczyć?
Wypalenie emocjonalne - jak leczyć i czy jest całkowicie wyleczone? Ważne jest, aby zauważyć, że syndrom ten nie jest uważany za chorobę, można go przypisać stanowi psychofizjologicznemu, w którym występują oznaki wyczerpania układu nerwowego, stan podobny do nerwicy i depresja w przypadku, gdy wypalenie emocjonalne (umysłowe) już trwa. W początkowych manifestacjach możesz skorzystać z następujących zaleceń:
- opanować metody samoregulacji i medytacji;
- poddać się badaniu lekarskiemu na obecność ukrytych i chronicznych chorób, które mogą zmienić stan psychiczny, pogrążyć się w apatii i impotencji (na przykład choroby tarczycy silnie wpływają na napięcie psychofizyczne);
- udać się na spotkanie z psychologiem lub zacząć odwiedzać grupy psychoanalityczne, gdzie szczegółowo analizowane są stan i możliwości rozwiązania problemu;
- uczyć się nowego zawodu (możesz w pokrewnej dziedzinie).
Leczenie wypalenia emocjonalnego
Jak poradzić sobie z wypaleniem emocjonalnym, jeśli zapobiegawcze środki nie pomogły, a uczucie pustki tylko się zwiększyło? Nie bój się odwiedzać psychoterapeuty, aby przepisać odpowiednie leki. Deplecja mediatorów nerwowych, takich jak dopamina, serotonina tylko pogorszy sytuację i wzmocni objawy zespołu wypalenia. Lekarz przepisuje indywidualne leczenie lekami:
- nootropowy;
- środki uspokajające;
- pigułki zapasowe;
- antydepresanty;
- anksjolityki.