Porażenie prądem elektrycznym - pierwsza pomoc
W związku z powszechnym stosowaniem urządzeń elektrycznych w życiu codziennym ryzyko obrażeń jest szczególnie wysokie. Dlatego obecnie szczególne znaczenie mają zasady bezpieczeństwa elektrycznego i traktowania ofiary. Specyfika urazów elektrycznych to jednoczesny wpływ na skórę i narządy wewnętrzne.
Pierwsza pomoc w przypadku porażenia prądem
Początkowy etap udzielania pomocy polega na eliminacji wpływu prądu na ciało. Aby to zrobić, należy go usunąć z wcześniej odłączonych przewodów. Ważne jest, aby przestrzegać zasad bezpieczeństwa elektrycznego samemu, a mianowicie:
- Podczas przenoszenia nie odrywaj stóp od ziemi.
- Aby odwieźć pacjenta, użyj suchego drewnianego lub plastikowego patyczka.
Jeśli dotknięta osoba nie ma świadomości, pierwsza pomoc w przypadku porażenia prądem obejmuje masaż mięśnia sercowego i sztuczne oddychanie. Konieczne jest wykonywanie tych czynności przez długi czas, zanim pojawią się oznaki życia, w przypadku których wielu ludzi myśli, że doszło do śmierci. Surowo zabrania się owinąć pacjenta, gdy jest nieprzytomny, ponieważ kiedy oddech wróci, nie będzie w stanie wyprostować klatki piersiowej, co może spowodować śmierć.
Leczenie oparzeń spowodowanych przez prądy i pierwszą pomoc obejmuje nałożenie suchego opatrunku na wcześniej smarowane rany maścią penicyliny lub roztworem nadmanganianu potasu. Jeśli ofiara pozostaje przytomna, zostaje mu zapewniony pokój, owinięty w koc i podający mocną herbatę.
Porażenie prądem - pierwsza pomoc
Opieka medyczna składa się z następujących kroków, aby przywrócić normalne oddychanie i czynność serca. Aby to zrobić, wykonaj następujące kroki:
- Sztuczne oddychanie z wdychaniem karbogenu lub tlenu.
- Pośredni masaż serca .
- Defibrylacja jest wskazana w przypadku ciężkiej eletrotraumii.
- Podskórne wstrzyknięcie lobeliny, która stymuluje oddychanie;
- W przypadku asfiksji wykonuje się upuszczanie krwi z jednoczesnym wlewem glukozy.
- W razie potrzeby można użyć adrenaliny, kofeiny i kamfory.
- Pod podwyższonym ciśnieniem wykonuje się nakłucie lędźwiowe.
Walkę z uszkodzeniem tkanek prowadzi się zachowawczo, ponieważ ryzyko krwawienia z powodu naczyniowej integralności jest dość wysokie. Leczenie oparzeń nie wymaga specjalnego leczenia. Okres rekonwalescencji pacjenta prowadzony jest pod nadzorem specjalisty.