Ta diagnoza jest wyjątkowo niebezpieczna dla organizmu kobiety i wymaga terminowej diagnozy i leczenia.
Występują mdłości, zawroty głowy, wahania nastroju i zmiany w nawykach żywieniowych. Trwają około 3-4 tygodni po zapłodnieniu. Ektopowej ciąży we wczesnych stadiach towarzyszy stałe rozmazanie krwawienia z pochwy, które są wynikiem macek łamiących tkanki niewłaściwie przyłączonego zapłodnionego jaja. Warunki ciąży pozamacicznej są bardzo dobrze określone podczas przeprowadzania USG, pobierania próbki płynu z jamy brzusznej lub analizowania poziomu hormonu hCG. Czas określania ciąży ektopowej zależy bezpośrednio od odpowiedzialnego stosunku kobiety do jej zdrowia, terminowego odesłania do kliniki przedporodowej i kompetencji lekarza prowadzącego.
Pytanie, jak długo najskuteczniej można rozpoznać ciążę ektopową, dotyczy każdej ciężarnej kobiety. Uważa się, że objawy, które powodują podejrzenie obecności tej patologii zaczynają objawiać się przez okres od pięciu do czternastu tygodni. Daty ciąży pozamacicznej można również liczyć od ostatniego cyklu miesiączki, gdy po 6 lub 8 tygodniach zaczynają pojawiać się oznaki ciąży. Ale tylko lekarz może dostarczyć dokładnych informacji na temat jego dostępności i czasu trwania.
Wraz ze stopniowym rozprzestrzenianiem się komórki jajowej kobieta zaczyna odczuwać ból w pachwinach, brzuchu i dolnej części pleców. Stopniowo rosną, stają się ostre, napadowe i nieustanne. Istnieje również zimna potliwość, osłabienie i omdlenia.
Termin zakończenia ciąży to 10. tydzień. Jego nadmiar obfituje w wewnętrzne obfite krwotoki, pęknięcie fajki i śmierć.
Maksymalny okres ciąży pozamacicznej, która jest najbezpieczniejszą metodą leczenia, przypada na dziesiąty tydzień. Zaniedbanie wszystkich zaleceń i porad ginekologa może prowadzić do poważnego zabiegu chirurgicznego i następującej po nim bezpłodności.
Jeśli czas trwania takiej ciąży przekracza dziesięć tygodni, wówczas należy przeprowadzić operację usunięcia rurki lub części jajnika, do której przyłączył się zarodek. Wcześniejsze terapie leczy się za pomocą leków lub poronień jajowodów.