Wszyscy wiedzą, że ryby są źródłem korzystnych kwasów tłuszczowych i fosforu. Ale jego stosowanie jest obarczone niebezpieczeństwem pod nazwą difylobotrioza - objawy choroby nie zawsze są jasno wyrażone, natomiast aktywność pasożytów trwa przez całą dobę, powodując nieodwracalną szkodę dla układu trawiennego, zwłaszcza jelit.
Inwazję tę prowokuje robak, który nazywa się szerokim tasiemcem - Diphyllobothrium latum. Jego cykl życia następuje wraz ze zmianą trzech właścicieli. Najpierw jaja pasożyta wchodzą do zbiornika ze środowiska zewnętrznego, gdzie następuje progresja do coradice. Ta forma żyje od 1 do 12 dni, w zależności od temperatury wody. Po połknięciu korady przez pierwszego żywiciela (pośredniego), skorupiaka widłonoga, pasożyt rozwija się do następnego etapu larwalnego, proktaka. W czasie swojego istnienia ślimak penetruje tkanki skorupiaka i jamę jego ciała. Skorupiaki to dieta niektórych ryb drapieżnych (szczupak, miętus, okoń, szczupak, sandacz i inne). W ich ciałach czynnik sprawczy inwazji robaków rozwija się do końcowego stadium larwalnego, plerocercoidu. Osoby robaków osiągają dojrzałość płciową już w ciele trzeciego żywiciela, mięsożernych zwierząt lub ludzi.
Istnieją dwa sposoby zakażenia opisanym organizmem. Najczęściej infekcja występuje doustnie, z użyciem surowych, niewystarczająco przetworzonych termicznie ryb, a także świeżo solonego kawioru. Możliwe jest również inwazja nożami, dłońmi i naczyniami, które były używane do cięcia lub gotowania zainfekowanych ryb.
Ważne jest, aby pamiętać, że zwierzęta domowe, w szczególności psy, są bardzo podatne na difylobotriozę, a bardzo rzadko na koty. Ale osoba nie może się zarazić, ponieważ patogen musi przejść przez wszystkie określone etapy rozwoju z pośrednimi hostami.
Główną informacyjną metodą badań jest analiza kału na obecność szerokich jajek z soczewicy. Ważne jest, aby pamiętać, że pojawiają się w masie kałowej 5-6 tygodni po bezpośrednim zakażeniu, dlatego najlepiej jest zdiagnozować dwa razy.
Również z diflylobothriasis wykonać badanie krwi. Ta choroba wywołuje następujące zmiany w płynie biologicznym:
Jeśli chodzi o kliniczne objawy patologii, są one rzadko wymawiane. Z reguły objawy są łagodne lub nieobecne, szczególnie w okresie inkubacji (od 20 do 60 dni).
Wraz z postępem choroby mogą wystąpić następujące objawy:
W przypadku braku szybkiego leczenia, diflylobotriosis prowadzi do poważnego niedoboru witaminy B12 w organizmie, który jest obarczony takimi objawami:
Wpływa również na układ nerwowy: