Błonica - objawy
Przekazywane w większości przypadków przez unoszące się w powietrzu kropelki, inne niż formy skórne, które mogą zostać zainfekowane przez kontakt z pacjentem. Znane są również ogniska błonicy pokarmowej, w których patogeny powstały w mleku, kremach cukierniczych i podobnych podłożach. Choroba jest leczona przez podawanie specjalnej surowicy przeciw toksynom.
Czynnik błoniczy
Choroba ma charakter bakteryjny i jest wywoływana przez bakterię błoniczą (Corynebacterium diphtheriae). Bakterie błonicze wizualnie (pod mikroskopem) to cienkie, lekko zakrzywione sztyfty, 3-5 długości i szerokości do 0,3 mikrometra. Ze względu na charakter podziału bakterie najczęściej są ułożone w kształcie litery V lub Y.
Formy i objawy błonicy
Okres inkubacji choroby trwa od 2 do 7, w rzadkich przypadkach - do 10 dni. Zgodnie z miejscem manifestacji, błonicza jamy ustnej i gardła (90-95% wszystkich przypadków choroby), nos, drogi oddechowe, oczy, skóra i narządy płciowe są izolowane. Jeśli dotyczy to kilku narządów, wówczas taki gatunek nazywa się połączeniem. Choroba jest podzielona na formę zlokalizowaną i toksyczną, a nasiloną łagodną, umiarkowaną i ciężką.
Główne objawy błonicy to:
- Niska gorączka (długotrwała, w zakresie 37-38 ° C).
- Ogólne osłabienie.
- Lekkie zapalenie gardła, trudności w połykaniu.
- Zwiększone migdałki.
- Obrzęk tkanki miękkiej w szyi.
- Rozszerzanie naczyń krwionośnych i obrzęk błony śluzowej nosa.
- Powstawanie blaszki miażdżycowej (najczęściej - biało-szarej) w postaci filmu, dzięki któremu choroba ma swoją nazwę (błonica - z greckiego "diphthera" - film, membrana). W błonicy nosogardzieli (najczęściej), film pokrywa migdałki, ale może rozprzestrzeniać się na niebo, boczne ściany gardła, krtań.
- Powiększone węzły chłonne szyjki macicy.
Biorąc pod uwagę, że błonica jest raczej niebezpieczną chorobą, z ciężkimi postaciami, które mogą być śmiertelne, regularnie przeprowadza się planowe szczepienia, aby zapobiec infekcji i jej rozprzestrzenianiu się w większości krajów na świecie. Szczepionkę przeciwko błonicy podaje się dzieciom w wieku od 3 miesięcy. Obecnie jest to część połączonych szczepionek, takich jak ADS, ADS-M (dla błonicy i tężca) i DTP (dla błonicy, tężca i krztuśca).
Pierwsze szczepienie wykonuje się trzykrotnie, w odstępie 30-40 dni. W przyszłości szczepionkę należy powtarzać raz na 10 lat. Uważa się, że szczepienie nie zapewnia 100% ochrony przed zakażeniem, ale ryzyko choroby jest znacznie zmniejszone, a u pacjentów z nią przebiega w łagodnej postaci.
Ze stosowanych szczepionek DTP ma więcej przeciwwskazań i poważnych konsekwencji związanych z komponentami krztuśca. Szczepionka ta szczepi dzieci w wieku do 7 lat. Do immunizacji dzieci w wieku powyżej 7 lat używa się szczepionek, a także szczepionek. Przeciwwskazania do szczepienia to: obecność jakichkolwiek chorób w ciężkiej postaci, przewlekłe choroby na etapie zaostrzenia, osłabiona odporność, urazy porodowe, negatywna reakcja na poprzednie szczepienie, obecność chorób nerwowych lub drgawek u dziecka lub członków rodziny, zapalne choroby skóry, choroby nerek i serce, alergie w dowolnej postaci.
Powikłania błonicy
- Toksyczny szok Może rozwijać się z toksyczną błonicą w ciężkim stanie. Przejawia się to w 1-2 dniach choroby, gdy objawy choroby są minimalne, lub w 3-5, u szczytu choroby. Z tym powikłaniem szczególnie wpływają nadnercza, wątroba i serce. Wraz z rozwojem szoku toksycznego, wysoki procent zgonów.
- Zapalenie mięśnia sercowego to zapalenie mięśnia sercowego (miokardium). Rozwój powikłań zależy od ciężkości choroby, aw postaciach toksycznych jest obserwowany u ponad 85% pacjentów.
- Polineuropatia - uszkodzenie nerwów obwodowych, co prowadzi do rozwoju niedowładu i porażenia.
- Asphyxia - z powodu obrzęku krtani.