Macierzyństwo Adolescencja

Odbiegające od normy zachowania nastolatków

Problem interakcji między ojcami a dziećmi, a raczej nastolatkami i ich rodzicami, pojawia się niemal w każdym pokoleniu i jest wiecznym konfliktem interesów. Jednak teraz, bardziej niż kiedykolwiek wcześniej, zachowanie wielu nastolatków jest nie tylko źródłem problemów dla rodziców, ale także stanowi zagrożenie dla społeczeństwa. Wynika to z tendencji współczesnego pokolenia do zachowań dewiacyjnych. Dlaczego młodociani przestępcy i znęcający dorastają w normalnych i dobrze prosperujących rodzinach? Spróbujemy odpowiedzieć na to pytanie.

Przyczyny dewiacyjnego zachowania

Według wieku psychologii, do około 12 lat, każde dziecko jest dorastającą osobowością z wciąż dziecinnymi i niewinnymi zainteresowaniami. Ale dosłownie rok później to samo dziecko jest czasem trudne do rozpoznania. Bez względu na to, czy jest to dziewczyna czy chłopak, rodzice zaczynają słyszeć niegrzeczność i obelgi pod adresem, zauważają, jak ich dziecko zmieniło się zewnętrznie, począwszy od nastolatków, skończywszy na nieformalnych ubraniach. Tak ujawnia się początek okresu dojrzewania lub, jak to się nazywa, także wiek przejściowy. Nawet najbardziej posłuszne dzieci w jednym punkcie mogą stać się niekontrolowane. Właśnie w tym momencie psychologowie zauważyli pojawienie się zachowań dewiacyjnych u dzieci i młodzieży, to jest niedopuszczalnego sposobu, w jaki społeczeństwo może wchodzić w interakcje z naruszeniami norm moralności, moralności, a nawet kodeksu karnego.

Przyczyny dewiacyjnego zachowania u wszystkich "trudnych" nastolatków są z reguły podobne:

  1. Ocena rozwoju ciała. Silni i odważni nastolatkowie prawie nie muszą próbować zdobywać zaufania innych. Słabi, szczupli i niscy chłopcy, wręcz przeciwnie, są nieustannie zmuszani do udowodnienia swojej wartości innym, a czasami starają się wyróżnić kosztem bardzo wątpliwych działań.
  2. Dojrzewaniu płciowemu towarzyszy nagły wzrost hormonów, które prowadzą do szybkiego temperamentu, agresywności, nieposłuszeństwa itp.
  3. Rozbieżność między poziomem a tempem rozwoju osobistego. Bardzo często problemem dewiacyjnego zachowania jest to, że poczucie dorosłości i permisywności u nastolatków nieuchronnie spotyka się z brakiem zrozumienia jego aspiracji i roszczeń ze strony dorosłych.

Dzieci ostro negatywnie reagują na krytykę dorosłych. Ich zachowanie jest prawie zawsze niestabilne i może zmienić się ze zwykłego złego nastroju na stan afektywny.

Oprócz powyższych istnieją takie oznaki zachowania dewiacyjnego, jak agresja u nastolatków niski poziom inteligencji, negatywne nastawienie do studiów, konflikty w rodzinie, ucieczka z domu, drobne wykroczenia na poziomie naruszania norm dyscypliny i porządku publicznego, a także najtrudniejsze sprawy pociągające za sobą sankcje karne.

F. Pataki skoncentrował się w swojej klasyfikacji na głównych kierunkach dewiacyjnych zachowań nastolatków:

  • przestępczość;
  • narkomania;
  • alkoholizm;
  • samobójstwo.

Między innymi dzisiaj można znaleźć następujące odbiegające od normy formy zachowań dzieci:

Zwykle po zakończeniu okresu dojrzewania kryzys wieku ustaje, a zachowanie nastolatków jest znormalizowane. Jeśli tak się nie stanie lub dziecko wywołuje niepokój u rodziców, w tym przypadku konieczne jest uciekanie się do leczenia zachowań dewiacyjnych.

Zapobieganie dewiacyjnym zachowaniom nastolatków

Znając główne powody, dla których zachowanie dziecka zaczyna odbiegać od normy, można z wyprzedzeniem zapobiegać. Jednak rodzice powinni pamiętać, że zapobieganie dewiacyjnym zachowaniom jest przede wszystkim związane z rodziną i bliską komunikacją z dzieckiem. To konflikty rodzinne często prowadzą do nieodwracalnych konsekwencji. Jeśli brakowało czasu, korekta zachowań dewiacyjnych jest możliwa na kilka sposobów:

  1. Informowanie dziecka i zwiększanie jego umiejętności psychologicznych w zakresie problemów wewnętrznych, z jakimi miał do czynienia. Dane naukowe, doświadczenia innych ludzi itp. Mogą pomóc tutaj.
  2. Rodzicielska metafora. Najłatwiejszym i najskuteczniejszym sposobem na znalezienie wspólnego języka z nastolatkiem jest porozumienie się z nim w języku metafor. przyczyny zachowań dewiacyjnych Ważne jest, aby powiedzieć mu, że przeszedłeś przez te same problemy, co on. To nie tylko rozwinie zaufanie, ale także rozwiąże sytuację.
  3. Zajęcia w różnych sekcjach. Dając dziecku sport lub grupę kreatywną, możesz kierować jego zainteresowaniami i energią w pozytywnym kierunku.
  4. Jeśli nie można znaleźć niezależnego sposobu na znalezienie wspólnego języka z trudnym dzieckiem, należy skontaktować się z psychologiem. Profesjonalne porady pomogą dziecku zrozumieć siebie i rozwiązać konflikty rodzinne.