Kruchy zapalenie płuc
Cukrzycowe zapalenie płuc jest ostrym procesem zapalnym, który wychwytuje cały płat płucny, w wyniku czego w organie występują patologiczne zmiany morfologiczne.
Etiologia i patogeneza lobar pneumonia
Głównym czynnikiem powodującym zaparcie płuc jest:
- pneumokoki;
- paciorkowce;
- Staphylococcus;
- E. coli;
- Różdżka Friedlandera.
Kruchy zapalenie płuc ma następujące etapy rozwoju:
- Stadium przekrwienia lub przypływu. W tym okresie proces zapalny w pęcherzykach prowadzi do ich ekspansji. Płynie w nich płyn wziewny. Etap może trwać od 12 godzin do trzech dni.
- Etap czerwonego ocieplenia. Erytrocyty zaczynają wpływać do nagromadzonego płynu z naczyń. Całe powietrze wydalane jest z pęcherzyków i pojawia się kolor wątroby.
- Etap szarości hepatizacji. Ten okres rozwoju charakteryzuje się występowaniem leukocytów nad erytrocytami, które nadają organowi szary kolor. Czas trwania etapu wynosi od 3 do 5 dni.
- Rozdzielczość sceny. Fibryna i leukocyty są resorbowane w pęcherzykach płucnych, a ich częściowe odkrztuszanie odbywa się wraz z plwociną. Dzieje się to około 7-11 dni choroby.
Objawy lobarskiego zapalenia płuc
Z reguły choroba zaczyna się dość ostro i można ją określić za pomocą następujących charakterystycznych cech:
- dreszcze;
- ciężkie złe samopoczucie i słabość;
- ból głowy;
- nadmierne pocenie;
- wzrost temperatury do 39-40 ° С;
- ból klatki piersiowej;
- płytkie oddychanie;
- zrzucanie ropnej plwociny.
Podczas rozpoznawania lobarskiego zapalenia płuc, lekarz prowadzący może wysłuchać opryszczki i wykryć delikatną bulgotanie, może pojawić się tachykardia. Aby uzyskać bardziej szczegółowy i kompletny obraz, należy wykonać prześwietlenie rentgenowskie i inne badania laboratoryjne, które mogą potwierdzić rozwój choroby.
Powikłania płucnego zapalenia płuc, które mogą wymagać odpowiedniego leczenia, mogą być dość niebezpieczne. Te problemy obejmują:
- sepsa - zakażenie krwi i dalsze rozprzestrzenianie się infekcji w organizmie;
- wysiękowe zapalenie opłucnej - zapalenie błony płuca;
- ropień - ropienie;
- zapalenie osierdzia - proces zapalny w worku serca;
- zakaźny szok toksyczny.
Leczenie lobarskiego zapalenia płuc
Dla pacjentów z tą niebezpieczną chorobą bardzo ważna jest staranna opieka i ścisłe leczenie. Dotyczy to leków i żywienia. Ze względu na to, że przy nieregularnym przyjmowaniu leków i niewłaściwym dawkowaniu, bakterie mogą nie tylko nie zniknąć, ale także wzmocnić, bardzo ważne jest, aby pić leki w ustalonym czasie i przy określonej dawce.
Do leczenia stosowanej choroby antybiotyki i sulfonamidy, które pomagają znacznie zmniejszyć cykl choroby. Czasami dzieje się tak: patogen wytwarza lekooporność. W takim przypadku lekarz, widząc nieefektywność początkowego schematu leczenia, może przepisać antybiotyki z innej grupy.
Ponadto, jeśli pacjent jest w domu, należy postępować zgodnie z następującymi zaleceniami:
- Regularnie wietrzyć pomieszczenie, w którym znajduje się pacjent.
- Okresowo zmieniaj bieliznę i pościel.
- Przetrzyj ciało roztworem alkoholu lub wódki.
- Upewnij się, że jedzenie jest lekkie.
- Daj dużo napoju.
- Weź witaminy.
- Wykonuj ćwiczenia oddechowe i angażuj się w ćwiczenia rekreacyjne.
Bronchodilator i leki wykrztuśne mogą być stosowane jako dodatkowe leczenie. Dodatni wynik daje wdychanie mieszaniny tlen-powietrze, która praktycznie wydmuchuje płuca.