Niewiele osób wie, co nazywamy kliniczną fobią kotów, ponieważ ailurophobia (fobia kotów) jest bardzo rzadka. W niektórych źródłach ta fobia jest również nazywana gatofobią lub galofobią.
Wszelkie fobia, w tym strach przed kotami, rozwija się w podświadomości, a bodziec do rozpoczęcia tego procesu może służyć jeden lub więcej z następujących czynników:
Ailophobia może wystąpić w każdym wieku - zarówno u dzieci, jak iu dorosłych. Co więcej, u dojrzałych osobowości fobia kotów często objawia się na podstawie starej, wciąż dziecięcej traumy, która w wieku dorosłym została wzmocniona przez inny negatywny czynnik. I jeśli na początku fobia może objawiać się tylko w niewielkim lęku, w późniejszym przypadku może przekształcić się w stan zagrażający ludzkiemu życiu.
Każdego pacjenta odczuwa się kliniczny lęk przed kotami. Dla niektórych jest to tylko niewielki strach, zmuszając ich do trzymania się z dala od tego zwierzęcia. W innych, nieoficjalna sytuacja powoduje ciągły horror przed możliwym pojawieniem się zwierzęcia, spotkanie z kotem dla takiej osoby może spowodować atak paniki lub atak uduszenia.
Wśród objawów ciężkiej ailuropobii (w obecności kota):
Według niektórych danych, niektóre znane osoby cierpiały na kliniczny strach przed kotami, na przykład Adolf Hitler, Napoleon, Juliusz Cezar, Aleksander Wielki.
Ludzie mogą sobie poradzić z łagodnymi przypadkami islurophobii samodzielnie lub z niewielką pomocą psychologów. Bardziej złożony rodzaj zaburzenia psychicznego, jak każdy inny fobia jest leczone przez psychoterapeutę za pomocą leków (najczęściej środków uspokajających), hipnozy i innych technik.
Dorośli, jeśli zauważą przejaw lęku przed kotami u dziecka, zaleca się wykonywanie prac mających na celu wyeliminowanie lęku. Bliska znajomość z nieagresywnym kotem, ciekawe informacje na temat psychologii zwierzęcia i jego historii domowej pomogą zminimalizować ryzyko pojawienia się u dziecka Ilurophobii.