Przysmak z małą zabawną nazwą dla języka rosyjskiego "churchkhela" to narodowe danie orientalne. Jest przygotowany w Gruzji, Abchazji, Armenii itp. kraje. I jedzą z przyjemnością w innych krajach, gdzie od dawna próbowali i docenili jego oryginalny smak. Ale niewielu wie, co jest cenne. churchkhela , a także korzyści i szkody delikatności, dla wielu - tajemnica z siedmioma pieczęciami.
Z pewnością każda osoba, która miała okazję odpocząć w jednym z południowych kurortów, na przykład na Krymie, widziała jasne długie kiełbasy na linach na lokalnych targowiskach przypominające trochę strączek z grochu lub fasolę. Jest to ten sam podłużny i ma kilka zgrubień w regularnych odstępach czasu. Tylko churchkhela jest znacznie większa niż kapsuła, a wewnątrz niej czai się całe orzechy włoskie: orzechy włoskie, drewno lub migdały.
Zewnętrzna skorupa przysmaku, która zwykle ma kolor czerwony, ale może być purpurowa lub żółta, wykonana jest z naturalnego soku z winogron. Bardzo mocno sprowadza się go do stanu karmelu, a następnie nakłuwa się w nim orzechy zawiązane na sznurku, jak paciorki. Operację powtarza się kilka razy, aż wiązka orzechów pokryta zostanie jeszcze grubą warstwą soku. Następnie pozostawia się do wyschnięcia.
Jak każda słodycz, to danie jest raczej kaloryczne, chociaż nie nadmiernie. Nie ma rafinowanego cukru, tylko naturalny, który jest zawarty w soku z winogron. Jest w nim dużo witamin, jak w orzechach. Dlatego stosowanie kościelnych kielichów ma zawierać cenne substancje, takie jak witaminy z grupy B, witamina C i E, żelazo, magnez i potas, wielonienasycone kwasy tłuszczowe. Ale jest tego zbyt dużo. Ten przysmak może wywoływać objawy alergii, być źródłem podrażnień błony śluzowej żołądka, a nawet prowokować cukrzycę.