Chlamydia trachomatis - czynnik wywołujący jedną z najczęstszych chorób zakaźnych układu moczowo-płciowego - chlamydia . U 50% kobiet z chorobami zapalnymi narządów płciowych w wynikach testu stwierdzono obecność chlamydii. Chlamydia trachomatis jest przenoszona drogą płciową.
U kobiet następujące choroby są spowodowane przez chlamydia trachomatis:
Chlamydia trachomatis - wirusy, ale w swojej strukturze przypominają bakterie. Z powodu tej podwójnej natury są one bardzo słabo uleczalne i należą do ukrytych infekcji. Chlamydia łatwo przystosowuje się do egzystencji w ludzkim ciele. Ma zdolność przekształcania się w tak zwaną formę L. Dzięki tej transformacji wirus może ukryć się przed ludzkim układem odpornościowym, przenikając do komórek, co komplikuje diagnozę choroby.
Podczas osłabienia odporności chlamydia zaczyna się aktywnie namnażać, po czym pojawiają się pierwsze objawy chlamydii. Zatem okres inkubacji chlamydii wynosi od 5 do 30 dni. U kobiet pierwotną zmianą jest zwykle błona śluzowa cewki moczowej i szyjki macicy.
Jednak takie objawy występują rzadko i często nie występują wcale. Chore kobiety w większości przypadków nie zwracają szczególnej uwagi na łagodne objawy i nie zwracają się do ginekologa. W takim przypadku choroba staje się przewlekła i pojawiają się powikłania. Ten stan jest słabo uleczalny.
Chlamydia często prowadzi do bezpłodności, ciąży pozamacicznej, aw 40% przypadków powoduje szereg różnych chorób ginekologicznych. Wzrost chlamydii trachomatis w drogach żeńskich narządów płciowych powoduje zapalne uszkodzenia jajowodów, szyjki macicy, a także błon śluzowych i przydatków. Ponadto, chlamydia zwiększa ryzyko wystąpienia nowotworów macicy.
Inne działania obejmują zapalenie odbytnicy, nerek, oskrzeli, stawów i innych narządów.
Leczenie chlamydii jest dość długim procesem, ponieważ wirus przenika do komórek organizmu i ma niską wrażliwość na antybiotyki. Dlatego konwencjonalna antybiotykoterapia może nie być skuteczna. Najczęściej leczenie składa się z kilku etapów.
Zazwyczaj czas trwania leczenia wynosi 2-3 tygodnie. Jeśli wykryto infekcję u kobiety, zaleca się przeprowadzenie badania jej partnera seksualnego, aw przypadku infekcji - przepisanie mu leczenia.