Lymphogranuloma weneryczna
Chlamydia (weneryczna) limfogranuloma należy do grupy przenoszonych zakażeń seksualnie. W tym przypadku dotyczy to głównie węzłów chłonnych kości udowej, pachwinowej i biodrowej.
W większości przypadków tego typu infekcje są rejestrowane w krajach tropikalnych. W WNP jest tylko kilka przypadków. Jednak z uwagi na niedawną migrację ludów azjatyckich na kontynent europejski można zaobserwować pojedyncze ogniska wenerycznych chlamydii z limfranulozą.
Zakażenie występuje, jak już wspomniano powyżej, poprzez kontakty seksualne. Istnieje jednak możliwość infekcji infekcją i bliskimi kontaktami domowymi, a także manipulacjami medycznymi.
Jak zaczyna się chlamydia limfogranuloma?Okres inkubacji trwa zwykle do 14 dni. Dlatego objawy chlamydiowego limfranulgu są ukryte w początkowej fazie.
Okres prodromalny zwykle charakteryzuje się objawy zatrucia, tj .:
- podwyższona temperatura;
- ból mięśni;
- zawroty głowy.
Po chwili na skórze pojawiają się różne elementy wysypki: grudki, pęcherzyki, krosty. Są zlokalizowane zarówno na powierzchni skóry, jak i na błonach śluzowych. Najczęściej pierwszorzędne elementy obserwuje się w pachwinach, w szczególności:
- u mężczyzn: głowa, ciało prącia, zewnętrzna i wewnętrzna powierzchnia napletka, obszar moszny i bruzdy wieńcowe;
- u kobiet - zewnętrzna apertura cewki moczowej, duże i małe wargi sromowe, pochwa, macica.
Aby ustalić chłoniaki z limfogranuloma, przeprowadza się analizę, która w medycynie nazywa się "reakcją wiązania dopełniacza". Do jego realizacji pobierana jest krew. Wynik staje się dodatni tylko 2-4 tygodnie po zakażeniu. Dlatego do prowadzenia badań wcześniej - to nie ma sensu.
Aby potwierdzić i ustalić typ chlamydii, należy zastosować metodę hodowli, dla której pobieranie materiału odbywa się bezpośrednio z węzła chłonnego.