Lymphogranuloma weneryczna - przyczyny i leczenie niebezpiecznej choroby
Lymphogranuloma weneryczna odnosi się do określonych zakażeń. Częściej choroba występuje u młodych ludzi w wieku 20-30 lat, prowadząc aktywne życie seksualne. Jednak w rzadkich przypadkach przenoszenie infekcji jest możliwe również dzięki elementom higienicznym.
Lymphogranuloma weneryczna - co to jest?
Drugie imię infekcji to czwarta choroba weneryczna. Jest sprowokowany przez liczbę chlamydiae , różni się od tych, które powodują znaną klamidozę narządów płciowych. Jednak mechanizm przenikania do ludzkiego ciała jest podobny. Częstość występowania tej choroby to droga płciowa. W takim przypadku lekarze nie wykluczają możliwości przeniknięcia patogenu przez elementy higieniczne (sposób domowy).
Choroba jest szeroko rozpowszechniona w krajach Afryki Zachodniej i Wschodniej, Azji, Ameryki Południowej, Indii. Przypadki zarejestrowane w krajach Europy i WNP, w większości są "importowane" - zakażenie występuje w wyniku niezabezpieczonego stosunku seksualnego z nosicielami zakażenia. Chorobę można łatwo rozpoznać po charakterystycznych objawach, co przyczynia się do terminowego rozpoczęcia terapii.
Patogen limfogranulom wenerycznych
Badania wykazały, że weneryczną limfogranulomatozę wywołują trzy serotypy chlamydii: L1, L2, L3. Aby choroba rozwinęła się, konieczne jest przeniknięcie patogenu przez uszkodzone błony śluzowe i skórę. W przyszłości chlamydia dociera do układu limfatycznego, w wyniku rozwoju zapalenia naczyń chłonnych, zapalenie węzłów chłonnych . Zaburzenia te są początkowymi stadiami patologii, których rozwój prowadzi do pojawienia się charakterystycznych objawów, obrazu klinicznego. Pierwsze objawy pojawiają się 3-10 dni po zakażeniu.
Limfogranulomatoza - przyczyny
Chlamydialny limfogranuloma występuje w wyniku kontaktu seksualnego. Ten sposób penetracji jest podstawowy. Jednak wenerologowie nie wykluczają możliwości zakażenia poprzez artykuły higieniczne, gospodarstwa domowe, które wcześniej używały nosiciela infekcji. Należy zauważyć, że limfogranuloma powstaje bezpośrednio w miejscu patogenu w organizmie. Dzięki niestandardowemu stosunkowi seksualnemu możesz:
- pochwowy;
- doustny;
- ziarniniaki odbytu.
Wągólkowy limfogranuloma - objawy
Od momentu wejścia patogenu w ciało i przed rozwojem limfogranulomatozy pachwinowej trwa ona do 10 dni. U przedstawicieli mężczyzny na głowie członka pojawia się mały guzek, który z czasem rośnie. U kobiet, weneryczny powiększenie węzłów chłonnych, zdjęcie znajduje się poniżej, jest zlokalizowane na wargach sromowych i pochwie. W przypadku niestandardowych stosunków seksualnych można utworzyć weneryczną postać limfranulomii:
- w języku;
- na palcach rąk;
- w odbytnicy.
Po pierwsze, w miejscu infekcji pojawiają się bąbelki, drobne nadżerki, rany. Nie powodują dyskomfortu i bólu. Występuje wzrost węzłów chłonnych (pachwinowy, szyjny, podżuchwowy). W miarę rozprzestrzeniania się infekcji w całym ciele, ogólny stan zdrowia pogarsza się. Pacjenci skarżą się na:
- ból głowy;
- nudności;
- wymioty;
- wzrost temperatury.
Z lokalizacją w odbytnicy są możliwe:
- rozładowanie z odbytu;
- ból w odbytnicy;
- swędzenie w okolicy odbytu.
Limfogranulozę weneryczną - diagnoza
Chlamydialne weneryczne powiększenie węzłów chłonnych rozpoznaje się na podstawie obrazu klinicznego, symptomatologii. Jednak, aby potwierdzić diagnozę, lekarze stosują metody laboratoryjne:
- badanie mikroskopowe odłączanego;
- EIA;
- PCR .
W rozpoznaniu tej choroby wykluczone są inne infekcje o podobnych objawach:
- kiła;
- limfogranulomatoza;
- miękki chancre;
- gruźlica skóry.
Chlamydialny limfogranuloma - analiza
Możliwe jest określenie choroby Durana-Nicolasa-Favre'a (chlamydialnego limfogranuloma) bezbłędnie za pomocą testu śródskórnego - reakcji Freya. Alergen do analizy przygotowywany jest z pęcherzyków, owrzodzeń. Aby przeprowadzić próbkę, weź 0,1 ml kontroli (bez patogenu) i specyficznych antygenów, które są wstrzykiwane śródskórnie w powierzchnie zginaczy przedramienia. Wyniki testu ocenia się po 48 godzinach.
Analiza jest uważana za pozytywną, gdy w miejscu iniekcji powstaje grudka o średnicy 5 mm i większej. W takim przypadku wielkość rumienia wokół miejsca wstrzyknięcia nie jest brana pod uwagę. Odpowiedź Frey'a na limfogranulię, według statystyk, potwierdza diagnozę w prawie 75% przypadków, więc metoda jest zwykle uważana za wysoce normatywną. Próbkę można wykonać na dowolnym etapie choroby.
Limfogranuloza weneryczna - leczenie
Leczenie wenerycznych limfogranulom to długi proces. Terapia jest zawsze przeprowadzana w sposób złożony i ma na celu zahamowanie wzrostu i rozmnażania chlamydii oraz ułatwienie pacjentowi dobrego samopoczucia. Algorytm leczenia odbywa się indywidualnie, biorąc pod uwagę stadium choroby, obecność współistniejących patologii, wiek. Podstawą środków terapeutycznych jest przyjmowanie leków przeciwbakteryjnych. Dawkowanie, częstotliwość odbioru są ustalane indywidualnie. Wśród leków stosowanych w terapii limfranulomii wenerycznej:
- Doxal;
- Wibamycyna;
- Medomycyna;
- Erytromycyna;
- Unidox-Solutab.
Czas trwania przyjęcia zależy od czasu rozpoczęcia leczenia, stopnia uszkodzenia ciała, stanu układu odpornościowego pacjenta. W większości przypadków proces terapeutyczny trwa 3-5 tygodni. Okresowo prowadzone badania diagnostyczne, które określają obecność lub nieobecność chlamydii w ciele. Jeśli zalecenia wydane przez lekarza nie są przestrzegane, spotkanie jest możliwe nawrót.