Tabletki cefalosporyn
Cefalosporyny to duża grupa wysoce aktywnych antybiotyków, z których pierwsze odkryto w połowie XX wieku. Od tego czasu odkryto wiele innych środków przeciwdrobnoustrojowych z tej grupy i zsyntetyzowano ich półsyntetyczne pochodne. Dlatego obecnie klasyfikuje się pięć generacji cefalosporyn.
Głównym działaniem tych antybiotyków jest uszkodzenie błon komórkowych bakterii, co w konsekwencji prowadzi do ich śmierci. Cefalosporyny są stosowane w leczeniu zakażeń wywołanych przez bakterie Gram-ujemne, a także bakterii Gram-dodatnich, jeśli antybiotyki z grupy penicylin były nieskuteczne.
Istnieją leki z grupy cefalosporyn zarówno doustnie jak i wstrzykiwalne. Jednocześnie w postaci tabletek uwalniane są cefalosporyny należące do 1., 2. i 3. generacji, a antybiotyki czwartej i piątej generacji z tej grupy są przeznaczone wyłącznie do podawania pozajelitowego. Dzieje się tak, ponieważ nie wszystkie leki związane z cefalosporynami są absorbowane z przewodu pokarmowego. Z reguły antybiotyki w tabletkach są przepisywane z łagodnymi infekcjami do leczenia ambulatoryjnego.
Lista antybiotyków z grupy cefalosporyn w tabletkach
Zastanów się, które cefalosporyny można podawać doustnie, rozdzielając je według pokoleń.
Cefalosporyny pierwszej generacji w tabletkach
Należą do nich:
- Cefaleksyna;
- Cefadroksyl.
Leki te charakteryzują się wąskim spektrum ekspozycji, a także niskim poziomem aktywności wobec bakterii Gram-ujemnych. W większości przypadków są zalecane do leczenia nieskomplikowanych infekcji skóry, tkanek miękkich, kości, stawów i narządów ENT spowodowanych przez paciorkowce i gronkowce. W tym samym czasie, w leczeniu zapalenia zatok i zapalenia ucha, leki te nie są przepisywane ze względu na fakt, że penetrują one bardzo słabo do ucha środkowego i do zatok przynosowych.
Główna różnica między cefadroksylem i cefaleksyną polega na tym, że ten drugi charakteryzuje się dłuższym okresem działania, który zmniejsza częstotliwość przyjmowania leku. W niektórych przypadkach na początku leczenia cefalosporyny pierwszego pokolenia w postaci iniekcji można podawać z dalszym przejściem do postaci tabletki.
Cefalosporyny II generacji w tabletkach
Wśród leków tej podgrupy:
- Cefaklor;
- Aksetyl cefuroksymu.
Spektrum aktywności cefalosporyn drugiej generacji w odniesieniu do bakterie gram ujemne szerszy niż przedstawiciele pierwszego pokolenia. Tabletki można podawać z:
- infekcyjne i zapalne choroby górnych i dolnych dróg oddechowych (zapalenie migdałków, zapalenie gardła, przewlekłe zapalenie oskrzeli, pozaszpitalne zapalenie płuc);
- zakaźne zmiany dróg moczowych;
- łagodne infekcje skóry, zmiany bakteryjne tkanek miękkich, kości i stawów.
Ze względu na to, że Cefaklor nie wytwarza wysokich stężeń w uchu środkowym, nie jest on stosowany w ostrym zapaleniu ucha środkowego, a w tym przypadku można stosować aksetyl Cefuroksymu. W tym samym czasie spektrum działania przeciwbakteryjnego obu leków jest podobne, ale Cefaklor jest mniej aktywny w stosunku do pneumokoków i prątków hemofilnych.
Cefalosporyny 3. generacji w tabletkach
Trzecia generacja cefalosporyn obejmuje:
- Cefiksym;
- Ceftibuten.
Cechy tych leków to:
- wyższa aktywność przeciwko enterobakteriom i Pseudomonas aeruginosa
- doskonałe właściwości farmakokinetyczne;
- dobra penetracja tkaniny.
Te antybiotyki są przepisywane najczęściej w celu:
- przewlekłe zapalenie oskrzeli spowodowane przez Haemophilus influenzae i moraxella;
- infekcje dróg moczowych wywołane przez florę wielooporną.
Cefiksym jest również przepisywany na rzeżączkę i shigelozę.