Cefazolina jest lekiem terapeutycznym o działaniu przeciwdrobnoustrojowym. Znalazło zastosowanie w pediatrii, w szczególności w warunkach szpitalnych, gdy dziecko jest umieszczone na oddziale chorób zakaźnych.
Cefazolina jest najsilniejszym antybiotykiem, który może powodować najsilniejsze reakcje uboczne. Dlatego jest stosowany w najbardziej ekstremalnych przypadkach w takich chorobach, jak:
Lek ten jest dość skuteczny, ponieważ ma długotrwały wpływ na organizm (do ośmiu godzin).
Dzienna dawka w dzieciństwie wynosi nie więcej niż 40 mg na kilogram wagi dziecka. W przypadku ciężkiego przebiegu choroby zakaźnej w szczególnie nagłych przypadkach możliwe jest przypisanie 100 mg na jeden kilogram wagi. Pełny cykl leczenia to dziesięć dni.
Lek podaje się w 4 dawkach.
W przypadku przedawkowania mogą wystąpić drgawki, wymioty i tachykardia.
Cefazolin jest przepisywany we wstrzyknięciach, zarówno domięśniowo jak i dożylnie.
Po dożylnym podaniu cefazoliny należy rozcieńczyć specjalnym roztworem do wstrzykiwań. Zastrzyki na pośladki są rozcieńczane novokainą lub lidokainą. Nie zaleca się rozcieńczania dzieci noworodną, ponieważ przy tej metodzie podawania możliwe są ciężkie reakcje alergiczne.
Po wstrzyknięciu konieczne jest staranne monitorowanie stanu dziecka, dlatego najlepiej jest przeprowadzić leczenie cefazoliną w szpitalu.
Do rozcieńczania cefazoliny należy zakupić butelki 0,5 grama substancji leczniczej i 5 ml 1% wodnego roztworu noworodiny. Na przykład, przy dziennej dawce wynoszącej 400 mg, 1 ml powstałego roztworu zawiera 100 mg cefazoliny. W związku z tym do strzykawki należy wstrzyknąć 4 ml roztworu cefazoliny z nowokainą.
Przy użyciu 1 gramowej fiolki do rozcieńczenia dodaj 10 ml noworodki.
Jeśli dziecko nie toleruje leku Novocain, należy zastosować roztwór lidokainy lub wody.
Po podaniu dożylnym cefazoliny rozcieńcza się 5% roztworem glukozy lub 0,9% chlorku sodu.
Procedura rozcieńczania cefazoliny wygląda następująco:
Zabronione jest stosowanie cefazoliny u niemowląt w wieku poniżej jednego miesiąca, a także u niemowląt podatnych na nietolerancję leków należących do grupy cefalosporyn.
W przypadku dysfunkcji nerek dziecko wymaga specjalnego monitorowania medycznego.
W przypadku nadwrażliwości na grupę leków z grupy penicylin na skórze mogą wystąpić reakcje alergiczne.
Podczas leczenia w moczu może znajdować się cukier, który zanika po zakończeniu leczenia cefazoliną.
Następujące reakcje są możliwe jako reakcje uboczne:
Nie zaleca się rozcieńczania noworodiny cefazoliny dzieciom poniżej 18 roku życia, ponieważ zaburza to funkcjonowanie przewodu żołądkowo-jelitowego, przyczynia się do niepowodzenia rytmu serca i pojawienia się bólu w okolicy klatki piersiowej dziecka. W przypadku powołania cefazoliny, razem z nowokainą na zalecenie lekarza, należy najpierw wykonać test na nowokwasy. W przypadku braku reakcji alergicznych może być stosowany do hodowli pod ścisłym nadzorem lekarza.
Należy pamiętać, że lek ten jest silnym antybiotykiem, dlatego wykonalność jego zastosowania powinna zostać oceniona przez pediatrę.